Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 17 stycznia 2023 r., sygn. I SA/Gd 1051/22

Podatek od towarów i usług

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Gorzeń, Sędziowie Sędzia WSA Marek Kraus, Sędzia NSA Joanna Zdzienicka - Wiśniewska (spr.), , po rozpoznaniu w Wydziale I w trybie uproszczonym w dniu 17 stycznia 2023 r. sprawy ze skargi W. K. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w z dnia 25 lipca 2022 r., nr 2201-IOV-2.4103.429-435.2021/10/08, 2201-IOV-4.4103.225-231.2021/10/08 w przedmiocie podatku od towarów i usług za okresy od II kwartału 2015 r. do IV kwartału 2016 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Po przeprowadzeniu postępowania podatkowego Naczelnik Urzędu Skarbowego w Kartuzach, decyzją z dnia 9 czerwca 2021 r., określił panu W. K. z tytułu podatku od towarów i usług nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy za III i IV kwartał 2015 r. oraz zobowiązanie podatkowe za II kwartał 2015 r. oraz za I, II, III i IV kwartał 2016 r. w sposób odmienny od deklarowanego.

Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku, po rozpoznaniu odwołania, decyzją z dnia 25 lipca 2022 r. utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji. W uzasadnieniu organ odwoławczy odnosząc się w pierwszej kolejności do kwestii przedawnienia zobowiązania w podatku od towarów i usług za okresy od II kwartału 2015 r. do IV kwartału 2016 r., przywołując treść przepisu art. 70 § 1-§ 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. jedn. Dz. U. z 2021 r., poz. 1540) oraz art. 103 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. jedn. Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054 ze zm.: dalej jako "ustawa o VAT") wyjaśnił, że wobec wszczęcia przez Naczelnika Pomorskiego Urzędu Celno - Skarbowego w Gdyni, postanowieniem z dnia 5 sierpnia 2020 r., dochodzenia w sprawie o przestępstwo skarbowe polegające na złożeniu w Urzędzie Skarbowym w Kartuzach nierzetelnych deklaracji VAT-7 za II, III, IV kwartał 2015 r. oraz I, II, III, IV kwartał 2016 r. skutkiem czego naraził na uszczuplenie w kwocie 42.760,00 zł podatek od towarów i usług tj. o czyn określony w art. 56 § 2 w zbiegu z art. 62 § 2a w związku z art. 7 § 1 w związku z art. 6 § 2 ustawy z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy i zawiadomieniu o tym podatnika, zgodnie z zachowaniem wymogów określonych w art. 70c Ordynacji podatkowej, przed upływem terminu przedawnienia zobowiązań podatkowych za najwcześniejsze ze spornych okresów, tj. przed dniem 31 grudnia 2020 r. Zdaniem Dyrektora na żadnym etapie sprawy nie zachodziło podejrzenie instrumentalnego wszczęcia postępowania karnego skarbowego. Do wszczęcia postępowania karnego skarbowego doszło na 5 miesięcy przed upływem ustawowego biegu okresu przedawnienia zobowiązania za najwcześniejszy ze spornych okresów (za II kwartał 2015 r.), natomiast w odniesieniu do zobowiązań podatkowych dotyczących IV kwartału 2015 r. i l-IV kwartału 2016 r. wszczęcie postępowania karnego skarbowego miało miejsce na 17 miesięcy przed upływem terminu przedawnienia za te okresy. Podstawą wszczęcia dochodzenia przez Naczelnika Pomorskiego Urzędu Celno - Skarbowego w Gdyni był materiał dowodowy zgromadzony w toku postępowania podatkowego przez organy podatkowe, na podstawie którego stwierdzono nieprawidłowości w zakresie rzetelności deklarowanych podstaw opodatkowania oraz prawidłowości obliczania i wpłacania podatku od towarów i usług za okres od II kwartału 2015 r. do IV kwartału 2016 r. Zgromadzony w toku kontroli materiał kompletny i wystarczający do podjęcia prawidłowego rozstrzygnięcia w sprawie. W toku postępowania podatkowego materiał dowodowy nie wymagał już uzupełnienia. W dniu 5 stycznia 2021 r. podatnikowi doręczono zarządzenia zabezpieczenia ZZ-1, które zostały wydane w dniu 22 grudnia 2020 r. na podstawie decyzji zabezpieczającej z dnia 30 listopada 2020 r., określającej i zabezpieczającej na majątku podatnika zobowiązania podatkowe w podatku od towarów i usług za sporne okresy wraz z odsetkami za zwłokę. W ramach postępowania zabezpieczającego dokonano zajęć rachunków bankowych. W odniesieniu do wskazanych wyżej okresów z dniem 5 stycznia 2021 r. zaistniały przesłanki zawieszenia biegu terminu przedawnienia, o których mowa w art. 70 § 6 pkt 4 Ordynacji podatkowej. Przed upływem ustawowego terminu przedawnienia za najwcześniejszy z okresów (za II kw. 2015 r.) materiał dowodowy był zgromadzony już w takim zakresie, że możliwe było określenie przybliżonej kwoty zobowiązania podatkowego za sporne okresy w kwotach, których wysokość następnie została potwierdzona w toku postępowania podatkowego - co wynika z treści decyzji zabezpieczającej.