Wyrok WSA w Warszawie z dnia 5 grudnia 2022 r., sygn. I SA/Wa 190/22

Nieruchomości

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Joanna Skiba, Sędziowie sędzia WSA Przemysław Żmich, sędzia WSA Monika Sawa (spr.), po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 5 grudnia 2022 r. sprawy ze skargi [...] S.A. z siedzibą w W. na decyzję Ministra Rozwoju i Technologii z dnia [...] listopada 2021 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nabycia z mocy prawa użytkowania wieczystego gruntu oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z 19 listopada 2021 r. nr DO-II.7610.338.2021.MT Minister Rozwoju i Technologii (Minister/organ) po rozpatrzeniu odwołania Polskich Kolei Państwowych S.A. w Warszawie utrzymał w mocy decyzję Wojewody Śląskiego z dnia 28 września 2021 r., znak: NWIV.752.135.2.2015, odmawiającą stwierdzenia nabycia z mocy prawa z dniem 27 października 2000 r. przez Polskie Koleje Państwowe w Warszawie, prawa użytkowania wieczystego gruntu Skarbu Państwa położonego w [...], oznaczonego na k.m. 5, obręb [...].

Decyzja została wydana w następującym stanie faktycznym i prawnym:

Wojewoda Śląski, działając na podstawie art. 34 i art. 35 ustawy z dnia 8 września 2000 r. o komercjalizacji i restrukturyzacji przedsiębiorstwa państwowego "Polskie Koleje Państwowe"(Dz. U. z 2021 r., poz. 146 z póżn. zm.), § 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 3 stycznia 2001 r. w sprawie sposobu potwierdzania posiadania przez przedsiębiorstwo państwowe "Polskie Koleje Państwowe" gruntów będących własnością Skarbu Państwa, w tym rodzajów dokumentów stanowiących dowody w tych sprawach (Dz. U. z 2001 r. Nr 4, poz. 29), decyzją z dnia 28 września 2021 r., znak: . NWIV.752.135.2.2015, odmówił stwierdzenia nabycia z mocy prawa z dniem 27 października 2000 r. przez Polskie Koleje Państwowe w Warszawie, prawa użytkowania wieczystego gruntu Skarbu Państwa położonego w [...], oznaczonego na k.m. 5, obręb [...]. Z decyzją tą nie zgodziła się spółka Polskie Koleje Państwowe S.A. składając odwołanie, w którym podniosła m.in., że organ I instancji naruszył art. 7 Kpa poprzez niedokonanie wszelkich czynności niezbędnych do załatwienia sprawy, a wydane rozstrzygnięcie pozostaje nieprawidłowe i nie zawiera uzasadnienia pozwalającego na przyjęcie, że organ podjął czynności niezbędne do załatwienia sprawy.