Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 20 grudnia 2022 r., sygn. I SA/Po 355/22

Przywrócenie terminu

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Waldemar Inerowicz Sędziowie Sędzia WSA Karol Pawlicki Asesor Sądowy WSA Robert Talaga (spr.) po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 20 grudnia 2022 r. sprawy ze skargi [...] Sp. z o.o. w [...] na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w [...] z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do uzupełnienia odwołania oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 9 listopada 2021 roku, nr [...] Naczelnik [...] Urzędu Skarbowego [...] określającej dla A. Sp. z o.o. kwotę do zwrotu za czerwiec, lipiec i sierpień 2017 roku oraz ustalającej dodatkowe zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług.

Dnia 29 listopada 2021 roku pełnomocnik A. Sp. z o.o. złożył odwołanie od powyższej decyzji.

Pismem z 21 grudnia 2021 roku Dyrektor Izby Administracji Skarbowej wezwał pełnomocnika spółki do uzupełnienia odwołania z 29 listopada 2021 roku o podpis wnoszącego, w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania. W wezwaniu wskazano, że nieuzupełnienie tego braku spowoduje pozostawienie odwołania bez rozpatrzenia.

Postanowieniem z dnia 1 lutego 2022 roku, nr [...] Dyrektor Izby Administracji Skarbowej pozostawił przedmiotowe odwołanie bez rozpatrzenia.

W uzasadnieniu organ wyjaśnił, że wyznaczony 7 - dniowy termin do uzupełnienia podania minął 10 stycznia 2022 roku. Pełnomocnik spółki nie uzupełnił wskazanego braku odwołania w wyznaczonym terminie. Odwołanie nie zostało podpisane przez co nie została spełniona przesłanka do prowadzenia postępowania odwoławczego i merytorycznego rozpatrzenia sprawy.

Pismem z 17 lutego 2022 roku pełnomocnik spółki wniósł o przywrócenie terminu do uzupełnienia odwołania. We wniosku wskazał, że po otrzymaniu wezwania do uzupełnienia braków formalnych odwołania w dniu 3 stycznia 2022 r. przekazał pracownicy sekretariatu K. T. wytyczne co do sporządzenia pisma przewodniego oraz podpisał odwołanie. Pełnomocnik tego dnia w godzinach wieczornych złożył podpis na piśmie przewodnim i wydał dyspozycję do przesłania korespondencji listem poleconym w terminie do dnia 10 stycznia 2022 r. Pracownica dnia 10 stycznia 2022 r. przesłała do pełnomocnika oraz pozostałych współpracowników wiadomość SMS z informacją o upływających 10 stycznia 2022 r. terminach. W wiadomości tej znalazła się również informacja o upływającym terminie do uzupełnienia przedmiotowego odwołania. Dla pełnomocnika odwołującej było zatem jasne, że pracownica ta posiada wiedzę co do konieczności uzupełnienia odwołania oraz terminie jego uzupełnienia. Pracownica miała również w zakresie obowiązków terminową wysyłkę poczty. Dnia 10 stycznia 2022 r. pełnomocnik odwołującej był w delegacji służbowej, jednakże uzyskał telefoniczne zapewnienie, iż terminowa korespondencja zostanie wysłana do godziny 17:00. Z uwagi na sytuację epidemiczną, aby nie narażać się na zarażenie pracowników, w Kancelarii wprowadzono system pracy zdalnej dla pracowników merytorycznych, natomiast w sekretariacie jedna osoba pracuje w systemie stacjonarnym, która m.in. odpowiedzialna jest za odebranie oraz wysłanie korespondencji. Dnia 10 stycznia 2022 r. pracownik merytoryczny Kancelarii apl. adw. M. Z. była objęta kwarantanną z uwagi na wykonany dnia 9 stycznia 2022 r. test na wykrycie COVID-19,a następnie przebywała na zwolnieniu lekarskim z uwagi na chorobę infekcyjną. Pracownica sekretariatu K. T. dnia 10 stycznia 2022 r. była jedyną osobą w Kancelarii; była ona odpowiedzialna za odbiór i wysyłkę korespondencji, nie mogła posłużyć się cudzą pomocą w tym zakresie. Z niewiadomych przyczyn, nie nadała listu zawierającego pismo uzupełniające, a po upływie terminu do uzupełnienia odwołania zdała sobie sprawę z faktu, że przedmiotowe pismo nie zostało w ogóle wysłane. Pracownica po powrocie do biura Pełnomocnika w dniu 14 stycznia 2022 roku złożyła wypowiedzenie umowy o pracę z powodów osobistych, nieprzyznając się do uchybienia terminowi.