Wyrok WSA w Łodzi z dnia 13 grudnia 2022 r., sygn. II SA/Łd 728/22

Zagospodarowanie przestrzenne

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Sławomir Wojciechowski Sędziowie Sędzia WSA Piotr Mikołajczyk (spr.) Sędzia WSA Agata Sobieszek-Krzywicka po rozpoznaniu w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym w dniu 13 grudnia 2022 r. sprawy ze skargi M. M. i T. M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Skierniewicach z dnia 2 czerwca 2022 r. nr KO.4110.9,10,13.2022 w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy dla inwestycji 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Prezydenta Miasta Skierniewice z dnia 3 lutego 2022 r., nr 4/2022; 2. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Skierniewicach solidarnie na rzecz skarżących M. M. i T. M. kwotę 500 (pięćset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania. dc

Uzasadnienie

Zaskarżoną do tutejszego Sądu decyzją z dnia 2 czerwca 2022 r. nr KO.4110.9,10,13.2022 Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Skierniewicach utrzymało w mocy decyzję Prezydenta Miasta Skierniewic o ustaleniu warunków zabudowy dla inwestycji.

Jak wynika z akt sprawy na wniosek B.O.-F. z dnia 26 października 2021 r. Prezydent Miasta Skierniewice, na podstawie art. 104 K.p.a. i art. 59 ust. 1 oraz art. 61 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U . z 2021 r. poz. 741 ze zm., dalej: u.p.z.p.), orzekł o ustaleniu warunków zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie farmy fotowoltaicznej o mocy 1 MW oraz stacji elektroenergetycznej wraz z podziemnymi kablami elektroenergetycznymi oraz przyłączem elektroenergetycznym do istniejącej sieci elektroenergetycznej na działkach nr ew. [...], [...], [...] (obręb [...]) w S.

Odwołanie od powyższej decyzji wnieśli właściciele sąsiednich działek, M.C., A.P. oraz M. i T.M., podnosząc, iż wniosek dotyczył instalacji o mocy 1,5 MW na działkach nr ew. [...], [...] i [...], zlokalizowanych w S. przy ul. [...]. We wniosku podana została powierzchnia poszczególnych działek: nr [...] - 0,488 ha, nr [...] - 0,0924 ha, nr [...] - 0,5946 ha (łączna powierzchnia działek wynosi 1,175 ha). Odwołujący się zwrócili uwagę, że do wniosku dołączony był załącznik graficzny z oznaczeniem terenu inwestycji, przy czym terenem inwestycji jest całkowita powierzchnia zgłoszonych działek. Odwołujący się zarzucili, że do wniosku nie została dołączona decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach dla inwestycji. Wskazali, że zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 10 września 2019 r. w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko (Dz. U . 2019 poz. 1839), decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach dla instalacji fotowoltaicznych nie jest wymagana w przypadku instalacji o powierzchni zabudowy do 1 ha (nie zachodzą przesłanki do zastosowania kryterium 0,5 ha). Nadmienili, że biorąc pod uwagę złożony wniosek i charakter inwestycji właściwe było przyjęcie, że powierzchnia zabudowy pokrywać się będzie z powierzchnią całej inwestycji (tj. łącznie wszystkich działek). Zaznaczyli, że jako powierzchnię zabudowy uznaje się "powierzchnię terenu zajętą przez obiekty budowlane oraz pozostałą powierzchnię przeznaczoną do przekształcenia w wyniku realizacji przedsięwzięcia", co w przypadku farmy fotowoltaicznej oznacza nie tylko powierzchnię zajętą bezpośrednio przez panele fotowoltaiczne, ale także inne urządzenia techniczne, w tym między innymi drogi i dojścia do paneli, stacje transformatorowe, instalacje przyłącza elektroenergetycznego, płoty zabezpieczające przed dostępem osób niepowołanych, instalacje zapewniające odprowadzenie wód opadowych z terenu farmy. Tym samym powierzchnię zabudowy należy traktować jako powierzchnię łączną wszystkich zgłoszonych działek, tj. 1,175 ha. Odwołujący się wskazali, że dla farmy fotowoltaicznej o podanej mocy, zgodnie z informacjami dostępnymi na stronach internetowych firm zajmujących się zarówno dostarczaniem podobnych rozwiązań, jak i analizą runku OZE, a w szczególności farm fotowoltaicznych, przyjmuje się, że na każde 1 MW mocy farmy fotowoltaicznej wymagana jest powierzchnia działki od 1,5 do 2 ha. Biorąc zatem pod uwagę podaną we wniosku moc farmy, właściwe jest przyjęcie, że pod inwestycję przeznaczona jest cała powierzchnia podanych działek. W ocenie odwołujących się, Prezydent zobowiązany był wezwać wnioskodawcę do uzupełnienia braków formalnych w terminie nie krótszym niż 7 dni (art. 64 § 2 K.p.a.), a w przypadku gdyby wnioskodawca nie uzupełnił braków, organ ten powinien pozostawić wniosek bez rozpatrzenia. Podnieśli, że K.p.a. nie przewiduje zmiany treści wniosku w toku postępowania, wobec tego podstawą do rozpatrzenia wniosku powinna być jego pierwotna treść. Odwołujący się zarzucili, że organ w decyzji nie odniósł się do ryzyka związanego z ewentualnym wpływem promieniowania elektromagnetycznego na położone w pobliżu budynki mieszkalne. Stwierdzili, że rozstrzygnięcie polegające na wymogu zachowania poziomu głośności w granicach sąsiadujących działek jest niewystarczające. Jak wskazywali w swoim piśmie, głośna praca urządzeń technicznych stosowanych na farmach fotowoltaicznych, tzw. inwerterów jest kolejną przesłanką do wydania decyzji odmownej. Wskazali, że położenie i rozmiar działki (m.in. szerokość działki przeznaczonej pod inwestycję nie przekraczająca 33 m) uniemożliwia zachowanie podanej separacji od budynków mieszkalnych, co powinno stanowić przesłankę do wydania decyzji negatywnej, a ponadto uzasadnia wymóg przedłożenia decyzji środowiskowej.