Wyrok WSA w Lublinie z dnia 28 grudnia 2022 r., sygn. II SA/Lu 651/22

Pomoc społeczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Joanna Cylc – Malec (sprawozdawca) Sędziowie Sędzia WSA Jerzy Parchomiuk Asesor sądowy Brygida Myszyńska - Guziur po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 28 grudnia 2022 r. sprawy ze skargi A. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Lublinie z dnia 25 lipca 2022r., znak: SKO.41/1952/OS/2022 w przedmiocie opłaty za pobyt w domu pomocy społecznej uchyla zaskarżoną decyzję oraz decyzję Wójta Gminy W. z dnia 15 marca 2022r., nr OPS.5125.001.2022.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 25 lipca 2022r., znak: SK0.41/195270S/2022 Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Lublinie po rozpatrzeniu odwołania A. K. od decyzji z dnia 15 marca 2022 r., Nr OPS.5125.001.2022 wydanej z up. Wójta Gminy W. przez Kierownika Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w Lublinie o odmowie zwolnienia skarżącej z ponoszenia opłaty za pobyt w Domu Pomocy Społecznej w [...] jej ojca Z. K. - na podstawie art. 138 § 1 pkt 2 k.p.a. i art. 61 ust. 1, art. 64 pkt 3, pkt 7 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2021 r. poz. 2268 ze zm.), dalej jako "u.p.s." – uchyliło zaskarżoną decyzję i zwolniło częściowo skarżącą z ponoszenia tej odpłatności w okresie od 1 stycznia 2022r. do 31 grudnia 2022r. ustalając odpłatność w wysokości 50 % należnej opłaty, tj. 211, 20 zł miesięcznie.

W uzasadnieniu Kolegium wskazało, że A. K. została zobowiązana do ponoszenia opłat z tytułu pobytu jej ojca Z. K. w Domu Pomocy Społecznej w [...] na podstawie umowy zawartej w dniu 3 marca 2021r., stosownie do art. 61 ust. 1 pkt 2 u.p.s. W dniu 28 stycznia 2022r. złożyła wniosek o całkowite zwolnienie jej na podstawie art. 64 pkt 7 u.p.s. z tej odpłatności. Podniosła, że ojciec znęcał się nad nią fizycznie i psychicznie, na dowód czego przedstawiła postanowienie Prokuratury Rejonowej Lublin Północ w Lublinie z dnia [...]. o umorzeniu dochodzenia w sprawie znęcania się nad skarżącą w okresie od września 1999r. do 2000r. poprzez kierowanie pod jej adresem obelżywych słów, zmuszanie do opuszczenia mieszkania, grożenie pobiciem oraz znęcania się nad żoną B. K. w okresie od stycznia 1995r. do grudnia 2000r. Z uzasadnienia postanowienia wynika, że Z. K. przyznał się do zarzucanych czynów, jednak B. K. oświadczyła, że nie chce, aby było prowadzone postępowanie karne przeciwko mężowi i wniosła o umorzenie postępowania. W piśmie z 27 stycznia 2022r. skarżąca wyjaśniła, że w zamian za wycofanie oskarżeń ojciec miał wyprowadzić się z domu i tak się stało. Ojciec jednak nachodził rodzinę, awanturował się, a także domagał się pieniędzy na mieszkanie grożąc, że wprowadzi się do nich. Aby tego uniknąć matka wzięła pożyczkę i kupiła ojcu dom w W.. Z uwagi na chorobę alkoholową ojciec przepijał zarabiane pieniądze, a mama pracowała, aby zapewnić utrzymanie dzieciom. W wyniku przeżyć związanych ze znęcaniem się przez ojca nad nią pojawiły się problemy zdrowotne, zaczęła leczyć się u psychiatry. Zdiagnozowano nerwicę, potem depresję, chodziła do psychologa i na terapię DDA. Skarżąca podkreśliła, że ojciec nigdy nie płacił alimentów ani na nią, ani na jej niepełnosprawnego brata, a całe dzieciństwo utrzymywała ich matka. Okoliczności te wskazują, że Z. K. nie wywiązywał się z obowiązków wobec rodziny, nie dbał o dzieci, nie szanował rodziny, nigdy nie interesował się ich życiem, nie utrzymywał finansowo i nie traktował skarżącej, jak córki, a dzieciństwo związane z przemocą ma wpływ na jej życie.