Wyrok WSA w Lublinie z dnia 28 grudnia 2022 r., sygn. II SA/Lu 685/22

Pomoc społeczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Joanna Cylc - Malec Sędziowie Sędzia WSA Jerzy Parchomiuk Asesor sądowy Brygida Myszyńska-Guziur (sprawozdawca) po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 28 grudnia 2022 r. sprawy ze skargi P. M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Zamościu z dnia 25 lipca 2022 r., nr SKO.375/22 w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego oddala skargę.

Uzasadnienie

P. M. (dalej jako "strona", "skarżący", "wnioskodawca"), wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 25 lipca 2022 r. w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego.

Z akt sprawy i uzasadnienia zaskarżonego rozstrzygnięcia wynika, że wnioskiem złożonym w dniu 30 listopada 2021 r. skarżący wystąpił o przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu niepodejmowania lub rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z opieką nad matką - T. C., legitymującą się Orzeczeniem Lekarza Orzecznika ZUS Oddział w B. z dnia 4 lutego 2020 r., którym została uznana za osobę trwale niezdolną do samodzielnej egzystencji. W ww. orzeczeniu wskazano, że data powstania niezdolności do samodzielnej egzystencji istniała w dniu 1 października 2019 r.

Decyzją z dnia 27 grudnia 2021 r. Wójt Gminy T. L., odmówił stronie przyznania wnioskowanego świadczenia. Wskazując na treść art. 17 ust. 1 b ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2022 r., poz. 615 ze zm. - dalej: "u.ś.r.") organ I instancji stwierdził, że nie został spełniony warunek określony w tym przepisie, gdyż niepełnosprawność T. C. została orzeczona po ukończeniu 25 roku życia.