Wyrok WSA w Krakowie z dnia 9 grudnia 2022 r., sygn. III SA/Kr 940/22

Pomoc społeczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Tadeusz Kiełkowski Sędziowie: WSA Elżbieta Czarny-Drożdżejko (spr.) WSA Jakub Makuch po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 9 grudnia 2022 r. sprawy ze skargi J. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Krakowie z dnia 25 kwietnia 2022 r., nr SKO.PS/4110/137/2022 w przedmiocie odmowy przyznania zasiłku celowego I. skargę oddala; II. przyznaje od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie na rzecz adwokata Ł. W. kwotę 240 (słownie: dwieście czterdzieści) złotych tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu, podwyższoną o stawkę podatku od towarów i usług obowiązującą dla tego rodzaju czynności w dniu orzekania.

Uzasadnienie

pkt II wyroku z dnia 9 grudnia 2022 r.

Postanowieniem z dnia 26 lipca 2022 r. referendarz sądowy ustanowił dla skarżącej J. K. adwokata, którego Okręgowa Rada Adwokacka w Krakowie wyznaczyła w osobie Ł. W.

Pismem z dnia 27.10.2022r. adwokat wniósł m.in. o zasądzenie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oświadczając, że koszty te nie zostały opłacone w całości ani w części.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył co następuje.

Zgodnie z art. 250 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm., dalej jako: "p.p.s.a.") wyznaczony adwokat, radca prawny, doradca podatkowy albo rzecznik patentowy otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków. Obecnie obowiązują dwa różne rozporządzenia regulujące w rzeczywistości dwie odmienne kwestie odnoszące się do kosztów sądowych tytułem zastępstwa procesowego (zob. postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 27 sierpnia 2021 r., III SA/Kr 1133/19, dostępne https://orzeczenie.nsa.gov.pl.). Pierwszym jest rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz. U. poz. 1800 z późn. zm.), które zostało wydane na podstawie art. 16 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. Prawo o adwokaturze (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1651 z późn. zm.). Zgodnie z ust. 2 powołanego przepisu Minister Sprawiedliwości, po zasięgnięciu opinii Naczelnej Rady Adwokackiej i Krajowej Rady Radców Prawnych, określi, w drodze rozporządzenia, wysokość opłat za czynności adwokackie przed organami wymiaru sprawiedliwości, stanowiących podstawę do zasądzenia przez sądy kosztów zastępstwa prawnego i kosztów adwokackich, mając na względzie, że ustalenie opłaty wyższej niż stawka minimalna, o której mowa w ust. 3, lecz nieprzekraczającej sześciokrotności tej stawki, może być uzasadnione rodzajem i zawiłością sprawy oraz niezbędnym nakładem pracy adwokata. Z kolei jego ust. 3 stanowi, że Minister Sprawiedliwości, po zasięgnięciu opinii Naczelnej Rady Adwokackiej i Krajowej Rady Radców Prawnych, określi, w drodze rozporządzenia, stawki minimalne za czynności adwokackie, o których mowa w ust. 1, mając na względzie rodzaj i zawiłość sprawy oraz wymagany nakład pracy adwokata. Rozporządzenie to reguluje kwestię wysokości kosztów, które są zwracane stronie wygrywającej proces z tytułu zastępstwa procesowego.