Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 14 grudnia 2022 r., sygn. II SA/Gd 439/22

Pomoc społeczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Dariusz Kurkiewicz Sędziowie: Sędzia WSA Magdalena Dobek - Rak (spr.) Sędzia WSA Diana Trzcińska Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Katarzyna Sałek-Gałązka po rozpoznaniu w dniu 14 grudnia 2022 r. w Gdańsku na rozprawie sprawy ze skargi B.S na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Gdańsku z dnia 12 kwietnia 2022 r. nr SKO Gd/7035/21 w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego 1. uchyla zaskarżoną decyzję, 2. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Gdańsku na rzecz skarżącej B.S kwotę 497 (czterysta dziewięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

B. S. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Gdańsku

z 12 kwietnia 2022 r., nr SKO Gd/7035/21, którą utrzymano w mocy decyzję Burmistrza Miasta i Gminy Sztum z 24 października 2021 r., nr ZL.5240.4803.1.000098.2021.RA.I, w przedmiocie odmowy przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z koniecznością opieki nad osobą niepełnosprawną.

Zaskarżona decyzja została wydana w następującym stanie faktycznym

i prawnym:

W dniu 6 października 2021 r. B. S. złożyła do Miejsko-Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w Sztumie wniosek o przyznanie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z koniecznością opieki nad niepełnosprawną matką A. M. Do wniosku dołączono orzeczenie Powiatowego Zespołu ds. Orzekania o Niepełnosprawności w B. o znacznym stopniu niepełnosprawności A. M., które wydano na czas nieokreślony. Z treści orzeczenia wynika, że niepełnosprawność powstała w wieku 73 lat.

W toku postępowania organ I instancji ustalił, że skarżąca zamieszkuje wspólnie z matką i mężem, który nie pracuje zawodowo, ponieważ pobiera świadczenie rentowe z ZUS. Matka skarżącej ma 81 lat. W 2013 r. z uwagi na chorobę nowotworową, przeszła operację głowy, a w 2018 r. miała zawał serca. A. M. jest po operacji wszczepienia rozrusznika serca, ma zawroty głowy, niedowidzi, miewa bóle kręgosłupa, bioder i kolan, porusza się po mieszkaniu samodzielnie, jednak gdy jest zmęczona lub gorzej się czuje korzysta z kuli. Matka skarżącej jest osobą kontaktową, nie leczy się psychiatrycznie. Podczas wywiadu środowiskowego logicznie odpowiadała na zadawane pytania. Organ I instancji ustalił, że matka skarżącej czynności samoobsługowe wykonuje w głównej mierze bez niczyjej pomocy, samodzielnie spożywa posiłki, korzysta z toalety, potrzebuje wsparcia jedynie podczas porannej i wieczornej toalety. Zakres wykonywanych przez skarżącą czynności w ramach sprawowanej opieki nad matką obejmuje pomoc w codziennym funkcjonowaniu, w tym: codzienne mierzenie ciśnienia, dawkowanie i podawanie lekarstw, przygotowywanie posiłków, pomoc przy ubieraniu się, towarzyszenie podczas spacerów, wizyt lekarskich, załatwianie spraw urzędowych, zapewnianie dowozu na zabiegi rehabilitacyjne, smarowanie maścią przeciwbólową w przypadku pojawienia się bóli kostno-stawowych, przygotowywanie zimnych kompresów. Skarżąca wskazała także, że pilnuje, aby matka się nie schylała i nie upadła. Dba również o to, by matka się nie przeziębiła oraz by była zawsze odpowiednio ubrana, wychodząc na spacery. Ponadto, skarżąca wykonuje obowiązki związane z codziennym prowadzeniem domu.