Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 13 grudnia 2022 r., sygn. II SA/Bd 840/22

Zagospodarowanie przestrzenne

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Joanna Brzezińska (spr.) Sędziowie sędzia WSA Joanna Janiszewska - Ziołek sędzia WSA Jarosław Wichrowski po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 13 grudnia 2022 r. sprawy ze skargi [...]w [...] na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławcze w Toruniu z dnia 27 czerwca 2022 r. nr SKO-72-118/22 w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Wójta Gminy [...] z dnia 28 kwietnia 2022 r. nr 158/2021, 2. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Toruniu na rzecz PCWO Energy Projekt Sp. z o.o. w Warszawie kwotę 980 (dziewięćset osiemdziesiąt) złotych, tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Toruniu decyzją z 27 czerwca 2022 r. nr SKO-72-118/22, po rozpatrzeniu odwołania P. sp. z o.o. w W. (dalej określana jako Spółka lub Skarżąca) od decyzji Wójta Gminy Zbiczno z dnia 28 kwietnia 2022 r. nr 158/2021 w przedmiocie odmowy ustalenia warunków zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie farmy fotowoltaicznej zlokalizowanej na części działki numer ewid. [...], obręb C. , gmina Z., na podstawie art. 4 ust. 2 pkt 2, art. 59 ust. 1 i art. 61 ustawy z dnia [...] marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (tekst jedn. Dz.U. z 2022 r. poz. 503 ze zm., dalej jako "u.p.z.p.") oraz art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn. Dz.U. z 2021 r. poz. 735 ze zm., dalej jako "k.p.a.") - utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję.

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia Kolegium wskazało, że planowane przedsięwzięcie zalicza się do instalacji odnawialnego źródła energii, o których mowa w art. 2 pkt 13 ustawy z dnia 20 lutego 2015r. o odnawialnych źródłach energii (tj. Dz. U. z 2021r., poz. 610 ze zm. – dalej "u.o.z.e."). Powołując się na orzecznictwo i poglądy doktryny organ odwoławczy stwierdził, że stosowanie przepisu art. 61 ust. 3 u.p.z.p. powinno być dokonywane z uwzględnieniem pozostałych przepisów ustawy, normujących kwestie lokalizacji mikroinstalacji oraz urządzeń wytwarzających energię z odnawialnych źródeł energii o mocy przekraczającej 100 kW (art. 10 ust. 2a, art. 15 ust. 3a). Oceniając ustawowe przesłanki lokalizacji systemów fotowoltaicznych należy mieć na uwadze, że ustawodawca dokonał ich rozróżnienia, wprowadzając w art. 10 ust. 2a i art. 15 ust. 3 pkt 3a u.p.z.p. odrębne unormowanie dotyczące urządzeń wytwarzających energię z odnawialnych źródeł energii o mocy przekraczającej 100 kW. W wymienionych przepisach ustanowiono przede wszystkim obowiązek ustalenia w studium rozmieszczenia obszarów, na których lokalizowane będą przedmiotowe urządzenia, a także stref ochronnych związanych z ograniczeniami w zabudowie oraz zagospodarowaniu i użytkowaniu terenu, w sytuacji gdy na obszarze gminy przewiduje się wyznaczenie takich obszarów. Natomiast w planie miejscowym określa się w zależności od potrzeb granice terenów pod budowę tych urządzeń oraz granice ich stref ochronnych. Regulacja przepisów art. 10 ust. 2a i art. 15 ust. 3 pkt 3a u.p.z.p. oznacza, że rozmieszczenie tego rodzaju urządzeń infrastruktury energetycznej należy do decyzji organów gminy w ramach władztwa planistycznego, przy czym ustalenia w tym przedmiocie są obligatoryjne w studium, a fakultatywne w planie miejscowym. W konsekwencji realizacja urządzeń wytwarzających energię z odnawialnych źródeł energii o mocy przekraczającej 100 kW na obszarze gminy, zarówno na podstawie planu miejscowego, jak też decyzji o warunkach zabudowy, może odbywać się tylko na obszarach wskazanych w studiach. Mając na względnie powyższy wymóg lokalizacji przedmiotowych urządzeń na obszarach określonych w studium nie można uznać, że lokalizacja ta miałaby być na podstawie art. 61 ust. 3 u.p.z.p. zwolniona z wymogów określonych w art. 61 ust. 1 pkt 1 i 2 u.p.z.p., w tym wymogu "dobrego sąsiedztwa".