Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 10 listopada 2022 r., sygn. III SAB/Wr 286/22

Cudzoziemcy

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Barbara Ciołek (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Borońska, Sędzia WSA Magdalena Jankowska - Szostak, po rozpoznaniu w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym w dniu 10 listopada 2022 r. sprawy ze skargi N.P. na bezczynność Wojewody Dolnośląskiego w przedmiocie wydania zezwolenia na pobyt czasowy i pracę I. stwierdza, że Wojewoda Dolnośląski dopuścił się bezczynności; II. stwierdza, że bezczynność Wojewody Dolnośląskiego miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa; III. zobowiązuje organ do załatwienia sprawy w terminie 60 dni od otrzymania odpisu prawomocnego wyroku wraz z aktami sprawy; IV. przyznaje od Wojewody Dolnośląskiego na rzecz strony skarżącej sumę pieniężną w kwocie 1.600 (tysiąc sześćset) złotych; V. zasądza od Wojewody Dolnośląskiego na rzecz strony skarżącej kwotę 100 (sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi – N.P. (dalej: strona, skarżąca) jest bezczynność Wojewody D. (dalej: Wojewoda, organ) w przedmiocie wniosku o wydanie zezwolenia na pobyt czasowy i pracę.

Jak wynika z akt sprawy w dniu [...] r. strona złożyła wniosek o udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy i pracę. 27 sierpnia 2021 r. (złożyła ponaglenie) i 4 października 2021 r. strona wystąpiła o przyspieszenie rozpoznania sprawy. 12 stycznia 2022 r. organ działając w trybie art. 109 ust. 1 ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach (Dz.U. z 2020 r. poz. 35 ze zm., dalej: ustawa o cudzoziemcach) wystąpił do właściwych służb z zapytaniem czy wjazd i pobyt Strony na terytorium kraju stanowi zagrożenie dla obronności lub bezpieczeństwa lub ochrony bezpieczeństwa i porządku publicznego. W tym samym dniu organ wyznaczył nowy termin załatwienia sprawy na dzień 12 kwietnia 2022 r. i wezwał stronę o uzupełnienie dokumentów.

Pismem z 8 grudnia 2021 r. (data wpływu do organu 14 grudzień 2021 r.) strona wniosła skargę na bezczynność organu. Zarzucała naruszenie przepisów prawa procesowego: art. 12 § 1, art. 35 § 1, i 3, art. 36 § 1, art. 37 § 5 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tj. Dz.U. z 2021 r. poz. 753 ze zm., dalej: k.p.a.) przez przekroczenie terminów załatwienia sprawy. Na podstawie art. 149 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2022, poz. 329, dalej: p.p.s.a.), wnioskowała o stwierdzenie, że organ administracji dopuścił się bezczynności w trakcie prowadzenia postępowania; stwierdzenie, że bezczynność miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa; zobowiązanie organu do załatwienia sprawy w terminie 30 dni od daty otrzymania przez organ odpisu prawomocnego wyroku wraz z aktami sprawy; przyznanie od organu na rzecz strony sumy pieniężnej w kwocie 5.000 zł oraz zasądzenie zwrotu kosztów postępowania.