Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 23 listopada 2022 r., sygn. III SAB/Wr 256/22

Administracyjne postępowanie

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Katarzyna Borońska Sędziowie: Sędzia WSA Anetta Makowska-Hrycyk (sprawozdawca) Sędzia WSA Kamila Paszowska-Wojnar po rozpoznaniu w dniu 23 listopada 2022 r. w Wydziale III na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym sprawy ze skargi L.R. na bezczynność Wojewody Dolnośląskiego w przedmiocie wydania zezwolenia na pobyt czasowy i pracę I. stwierdza, że Wojewoda Dolnośląski dopuścił się bezczynności; II. stwierdza, że bezczynność Wojewody Dolnośląskiego miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa; III. umarza postępowanie w zakresie zobowiązania organu do załatwienia sprawy; IV. przyznaje od Wojewody Dolnośląskiego na rzecz strony skarżącej sumę pieniężną w kwocie 500 (słownie: pięćset) złotych; V. dalej idącą skargę oddala; VI. zasądza od Wojewody Dolnośląskiego na rzecz strony skarżącej kwotę 597 (słownie: pięćset dziewięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

L.R., obywatelka U. (dalej: strona, skarżąca) w dniu 7 lutego 2022 r. złożyła skargę na bezczynność Wojewody D. (dalej: Wojewoda, organ) w sprawie o udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy i pracę, o co wystąpiła w dniu [...] r.

W skardze zarzuciła naruszenie art. 8, art. 12, art. 35 § 1, art. 36 § 1 i art. 37 § 1 Kodeksu postępowania administracyjnego (k.p.a.) poprzez rażące przekroczenie terminu do załatwienia sprawy. Na tej podstawie wniosła o: 1) zobowiązanie organu do wydania odpowiedniego aktu administracyjnego decyzji w terminie czternastu dni od daty doręczenia akt organowi; 2) dokonanie kontroli bezczynności Wojewody w kontekście postępowania administracyjnego, którego dotyczy skarga; 3) na podstawie art. 6 ustawy o odpowiedzialności funkcjonariuszy publicznych za rażące naruszenie prawa (Dz.U. z 2011 r., nr 34, poz. 173) w związku z art. 149 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (p.p.s.a.) o orzeczenie, czy bezczynność w przedmiotowym postępowaniu miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa, mimo że będą podstawy do umorzenia postępowania sądowego w zakresie dotyczącym zobowiązania organu do wydania aktu, jeśli taki zostanie wydany przez organ po wniesieniu skargi do sądu; 4) wymierzenie organowi grzywny na podstawie art. 149 § 2 w połowicznej wysokości określonej w art. 154 § 6 p.p.s.a.; 5) zasądzenie od organu na rzecz skarżącej odszkodowania w wysokości 10 000 zł tytułem rekompensaty za naruszenia prawa do rozpoznania jej sprawy w rozsądnym terminie; 6) zasądzenie kosztów postępowania według norm przepisanych.