Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 22 listopada 2022 r., sygn. I SA/Wr 418/22

Podatek od towarów i usług

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Marta Semiczek,, Sędziowie: Sędzia WSA Piotr Kieres (sprawozdawca),, Asesor WSA Iwona Solatycka,, Protokolant: Starszy specjalista Paulina Wódka, po rozpoznaniu w Wydziale I, na rozprawie w dniu 22 listopada 2022 r. sprawy ze skargi: "A." S.K.A. zs. we W. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we Wrocławiu z dnia 4 kwietnia 2022 r. nr 0201-IEW1.4253.6.2022.MW w przedmiocie określenia przybliżonej kwoty zobowiązania w podatku od towarów i usług za: I, II, III, IV kwartał 2020 r. wraz z odsetkami za zwłokę i orzeczenia o zabezpieczeniu wykonania zobowiązania na majątku podatnika: oddala skargę w całości.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi A. S.K.A. zs. we Wrocławiu (dalej jako Strona, Spółka, Skarżąca) była decyzja Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we Wrocławiu (dalej jako DIAS, Organ odwoławczy) z 4 kwietnia 2022 r. nr 0201-IEW1.4253.6.2022.MW, utrzymująca w mocy decyzję Naczelnika Lubelskiego Urzędu Celno-Skarbowego w Białej Podlaskiej (NLUCS, Organ I instancji) z 22 grudnia 2021 r. nr 308000-CKK-5.500.18.2021 orzekająca o zabezpieczeniu na majątku Strony przybliżonej kwoty zobowiązań w podatku od towarów i usług za cztery kwartały 2020 r. wraz z odsetkami za zwłokę, w określonych tąże decyzją Organu I instancji przybliżonych wysokościach. Sąd zobowiązany w treści art. 141 § 4 ustawy z 30 sierpnia 202 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2022 r., poz. 329 ze zm.) - dalej jako p.p.s.a., do zwięzłego przedstawienia stanu sprawy, a nie powielania zawartości/treści akt wskazuje jak poniżej.

Wymieniona decyzja NLUCS została wydana w toku prowadzonej u Strony kontroli celno-skarbowej (wszczętej 27 kwietnia 2021 r.), której przedmiot obejmował przestrzegania prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług za okres 01.2018-12.2020 r. W swoim rozstrzygnięciu Organ I instancji powołał ustalenia prowadzonej kontroli, z których miało wynikać, że Spółka posłużyła się w rozliczeniach podatkowych fakturami niedokumentującymi rzeczywisty zakup paliw. Faktury miały zostać wystawione przez Lotos Paliwa Sp. z o.o., a przeprowadzone postępowanie, z udziałem rzekomego wystawcy kwestionowanych faktur dawało podstawę do twierdzenia, że dokumenty te nie odzwierciedlają rzeczywistych zdarzeń gospodarczych. W oparciu o zakwestionowane faktury NLUCS określił Spółce przybliżoną kwotę zobowiązań za każdy z czterech okresów rozliczeniowych wraz z odsetkami za zwłokę, a także orzekł o zabezpieczeniu tych kwot na majątku Strony, wskazując na zaistnienie wymienionej w art. 33 § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacji podatkowej (tekst jedn. Dz. U. z 2020, poz. 1325 ze zm.) - dalej jako o.p. przesłanki uzasadnionej obawy niewykonania zobowiązań. W uzasadnieniu swojego rozstrzygnięcia NLUCS wskazywał, w szczególności na bierność Spółki w toku prowadzonego postępowania w przedmiocie zabezpieczenia przy ustalaniu sytuacji majątkowej Strony. Ziszczenie przesłanki uzasadnionej obawy niewykonania zobowiązań NLUCS upatrywał w szczególności w: