Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 24 listopada 2022 r., sygn. IV SA/Wr 368/22

Pomoc społeczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Tomasz Świetlikowski Sędziowie: Sędzia WSA (del.) Tomasz Judecki Sędzia WSA Ewa Kamieniecka (sprawozdawca) po rozpoznaniu w Wydziale IV na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 24 listopada 2022 r. sprawy ze skargi S. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w L. z dnia 11 kwietnia 2022 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia pielęgnacyjnego oddala skargę w całości.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi S. S. jest decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego w L. z dnia 11 kwietnia 2022 r. [...], utrzymująca w mocy decyzję Wójta Gminy J. z dnia 17 lutego 2022 r. nr [...], o odmowie przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego.

Jak wynika z zaskarżonej decyzji, wnioskiem z dnia 16 grudnia 2019 r. S. S., reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika, wniósł o ustalenie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego w związku z opieką nad matką A. S.

Decyzją z dnia 20 stycznia 2020 r. Wójt Gminy J. odmówił wnioskodawcy przyznania świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej. W związku z wniesionym odwołaniem od tej decyzji, Samorządowe Kolegium Odwoławcze w L. decyzją z dnia 2 kwietnia 2020 r. uchyliło zaskarżoną decyzję organu pierwszej instancji i sprawę przekazało temu organowi do ponownego rozpatrzenia. Organ odwoławczy za błędną ocenił odmowę przyznania stronie wnioskowanego świadczenia z uwagi na datę powstania niepełnosprawności matki. Jednocześnie uznał, że należy przeprowadzić postępowanie wyjaśniającego co do zakresu sprawowanej przez stronę opieki nad matką oraz sytuacji zawodowej wnioskodawcy.

W wyniku ponownego rozpoznania sprawy, decyzją z dnia 19 czerwca 2020 r. organ pierwszej instancji odmówił ustalenia stronie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego ponownie przyjmując, że w sprawie nie został spełniony warunek z art. 17 ust. 1b u.s.r. Jednocześnie organ przeprowadził w sprawie postępowanie wyjaśniające. Z przeprowadzonego w dniu 1 czerwca 2020 r. wywiadu środowiskowego wynikało, że matka strony ma 86 lat. Choruje przewlekle na choroby wieku podeszłego, nadciśnienie, ma kłopoty z poruszaniem się, cierpi na ból nóg, a po mieszkaniu porusza się przy pomocy laski. Gospodarstwo domowe prowadzi wspólnie z synem, który udziela jej pomocy w podstawowych czynnościach życiowych. Jest ona sprawna umysłowo, zdolna do samoobsługi w stopniu podstawowym. Sama załatwia potrzeby fizjologiczne i spożywa posiłki. Syn pomaga w przygotowaniu posiłków, sprząta, robi zakupy, kontaktuje się z lekarzem i realizuje recepty. Zgodnie z oświadczeniem matki, syn poświęca na opiekę nad nią od 4 do 8 godzin dziennie. Z kolei syn w toku przesłuchania w charakterze strony w dniu 8 czerwca 2020 r. oświadczył m.in, że matka potrafi samodzielnie spożywać posiłki (nie może tylko ich przygotowywać), nie jest w stanie samodzielnie przyjąć leków (rano i wieczorem), ani też samodzielnie się umyć. Wymaga też pomocy przy ubieraniu się i wybieraniu numeru telefonu. Z powodu zaniku pamięci wymaga stałej opieki. Opieki wymaga także przy spożywaniu posiłków, ponieważ nie chce jeść, co skutkuje spadkami hemoglobiny. Syn mieszka z matką i sprawuje nad nią całodobową opiekę. W zakres tej opieki wchodzi: przygotowywanie i podawanie posiłków, sprzątanie, pranie, podawanie leków, wizyty u lekarza, realizacja recept, robienie zakupów, rozpalanie w piecu, robienie opłat, pomoc przy chodzeniu, pomoc przy kąpieli, pomoc przy ubieraniu. Zgodnie z oświadczeniem strony, opieka ta sprawowana jest od godziny 6 rano do godz. 18-20. Jeśli zachodzi taka potrzeba, to w opiece nad matką pomaga mu siostra, która przyjeżdża raz w tygodniu, aby wykąpać mamę.