Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 29 listopada 2022 r., sygn. I SAB/Wr 2048/21

Cudzoziemcy

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący SWSA Dagmara Stankiewicz - Rajchman, Sędziowie SWSA Piotr Kieres, AWSA Iwona Solatycka (sprawozdawca), , po rozpoznaniu w Wydziale I na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 29 listopada 2022 r. sprawy ze skargi I. A. na bezczynność Wojewody Dolnośląskiego w przedmiocie zezwolenia na pobyt czasowy I. stwierdza, że Wojewoda Dolnośląski dopuścił się bezczynności w prowadzonym postępowaniu; II. stwierdza, że bezczynność Wojewody Dolnośląskiego miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa, III. zobowiązuje Wojewodę Dolnośląskiego do załatwienia sprawy w terminie 60 dni od otrzymania odpisu prawomocnego wyroku wraz z aktami sprawy; IV. przyznaje od Wojewody Dolnośląskiego na rzecz strony skarżącej sumę pieniężną w kwocie 1.200,00 zł (jeden tysiąc dwieście złotych) V. zasądza od Wojewody Dolnośląskiego na rzecz strony skarżącej kwotę 597,00 zł (słownie: pięćset dziewięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Postępowanie przed organem.

Przedmiotem skargi jest bezczynność Wojewody D. (dalej: Organ, Wojewoda) w postępowaniu o udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy dla I. A.(Skarżący, Strona).

Z akt sprawy wynika, że w dniu 11 marca 2021 r. Strona wniosła ponaglenie na niezałatwienie w terminie wniosku o wydanie zezwolenia na pobyt czasowy z dnia 29 czerwca 2019 r.

Pismem z dnia 29 lipca 2021 r. Strona wniosła skargę na bezczynność Wojewody w sprawie rozpoznania wniosku o udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy.

Postępowanie przed Sądem pierwszej instancji.

W dniu 3 września 2021 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu wpłynęła skarga na bezczynność Wojewody w przedmiocie wniosku o zezwolenie na pobyt czasowy. W skardze zarzucono naruszenie 1) art. 35 § 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. kodeksu postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2021 r., poz. 735 ze zm) - dalej k.p.a.. poprzez niezałatwienie sprawy w ustawowych terminach; 2) art. 36 § 1 k.p.a. poprzez niezawiadomienie Skarżącego o niezałatwieniu sprawy w terminie i niepodanie przyczyn zwłoki; 3) art. 37 § 4 k.p.a. poprzez nieprzekazanie organowi wyższego stopnia ponaglenia Skarżącego w terminie wynikającym z tego przepisu; 4) art. 8 § 1 k.p.a. poprzez niedziałania przez Organ zgodnie z zasadą zaufania do administracji publicznej; 5) art. 9 k.p.a. poprzez nieinformowanie Skarżącego o okolicznościach faktycznych i prawnych sprawy; 6) art. 10 § 1 k.p.a. poprzez niezapewnienie Skarżącemu czynnego udziału w postępowaniu; 7) art. 12 § 1 k.pa. poprzez działalnie przez organ w sposób sprzeczny z zasada szybkości. Wniesiono o 1) na podstawie art. 119 pkt 4 p.p.s.a.