Wyrok WSA w Lublinie z dnia 16 listopada 2022 r., sygn. I SA/Lu 317/22

Podatkowe postępowanie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Monika Kazubińska-Kręcisz (sprawozdawca) Sędziowie WSA Wiesława Achrymowicz WSA Andrzej Niezgoda Protokolant starszy inspektor sądowy Marta Ścibor po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 listopada 2022 r. sprawy ze skargi G. A. na postanowienie Naczelnika Urzędu Celno-Skarbowego z dnia 26 kwietnia 2022 r. nr 308000-COP.4102.7.2022 w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności odwołania - oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżonym postanowieniem z 26 kwietnia 2022 r. Naczelnik Lubelskiego Urzędu Celno-Skarbowego w Białej Podlaskiej, po rozpatrzeniu odwołania G. A. (strona, podatnik, skarżący) od decyzji Naczelnika Lubelskiego Urzędu Celno-Skarbowego w Białej Podlaskiej z 31 marca 2022 r. określającej zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2016 r., stwierdził niedopuszczalność odwołania.

Z uzasadnienia zaskarżonego postanowienia oraz akt sprawy wynika, że decyzją z 31 marca 2022 r. Naczelnik Urzędu Celno-Skarbowego określił stronie zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2016 r. (PIT-38) w wysokości 1.300.530 zł. Decyzja została wysłana na adres elektroniczny pełnomocnika strony w dniu 31 marca 2022 r., za pośrednictwem platformy e-PUAP.

W dniu 13 kwietnia 2022 r. pełnomocnik skarżącego złożył w formie elektronicznej odwołanie od decyzji wraz z wnioskiem o prawidłowe doręczenie decyzji. We wniosku pełnomocnik strony poinformował, że 13 kwietnia 2022 r. w skrzynce ePUAP stwierdził wiadomość przychodzącą od Urzędu Celno-Skarbowego, pochodzącą z 31 marca 2022 r., godzina 13:33. Oświadczył, że organ podatkowy nie dokonał prawidłowego doręczenia przesyłki obejmującej decyzję z dnia 31 marca 2022 r. W związku z tym nie rozpoczął się bieg terminu na jej zaskarżenie, zaś odwołanie złożono jedynie z ostrożności procesowej.

Organ odwoławczy przywołał art. 127, art. 228 § 1 pkt 1-3, art. 145 § 2, art. 144 § 5, art. 152a § 1 - § 5 Ordynacji podatkowej oraz art. 158 ust. 1 ustawy z dnia 18 listopada 2020 r. o doręczeniach elektronicznych (Dz. U. z 2022 r., poz. 569). Podkreślił, że doręczanie pisma za pośrednictwem środków komunikacji elektronicznej następuje dwuetapowo. W pierwszym etapie organ przesyła zawiadomienie zawierające informację o tym, że adresat może odebrać pismo w formie dokumentu elektronicznego. Na wskazany adres elektroniczny adresata pisma przychodzi więc jedynie informacja, w formie zawiadomienia, wraz z odnośnikiem (linkiem) umożliwiającym - po spełnieniu określonych warunków - zapoznanie się z treścią dokumentu oraz jego pobranie. W przypadku nieodebrania pisma w formie dokumentu elektronicznego, organ podatkowy po upływie 7 dni, licząc od dnia wysłania zawiadomienia, przesyła powtórne zawiadomienie o możliwości odebrania tego pisma. Taki sposób postępowania przewidziany przez ustawodawcę w Ordynacji podatkowej - w przypadku dokonywania doręczeń za pomocą środków komunikacji elektronicznej - zastępuje awizo pocztowe, umożliwiając zapoznanie się z treścią dokumentu (decyzji, postanowienia, pisma) w dowolnym miejscu i czasie. Nie przesyła się bowiem pisma, a jedynie zawiadomienie o nim oraz o możliwości jego odebrania. Zapoznanie się przez adresata z wysłanym dokumentem w ciągu 14 dniu od otrzymania pierwszego zawiadomienia wymaga podpisania urzędowego poświadczenia doręczenia w sposób określony art. 20a ust. 1 ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne (Dz. U. z 2021, poz. 2070, "ustawa o informatyzacji").