Wyrok WSA w Krakowie z dnia 7 listopada 2022 r., sygn. III SA/Kr 542/22

Inne

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący S WSA Ewa Michna (spr.) Sędziowie S WSA Katarzyna Marasek-Zybura ASR WSA Marta Kisielowska po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 7 listopada 2022 r. przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Zakopanem Jacka Dyki sprawy ze skargi Stowarzyszenia "M." z siedzibą w Z. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Nowym Sączu z dnia 31 grudnia 2021 r. nr SKO-Dr.-4122-91/21 w przedmiocie umorzenia postępowania odwoławczego I. uchyla zaskarżoną decyzję; II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Nowym Sączu na rzecz strony skarżącej Stowarzyszenia "M." z siedzibą w Z. kwotę 697 zł (sześćset dziewięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Decyzją z 9 września 2021 r., nr [...] Burmistrz Miasta Z. zezwolił A. Sp. z o.o. w W. (dalej: uczestnik) na umieszczenie w pasie drogowym drogi publicznej gminnej nr [...] - ul. [...] w Z. (dz. ewid. nr [...], nr [...], [...] obr. [...]) przyłącza sieci wodociągowej oraz przyłącza sieci kanalizacji sanitarnej do działek ew. nr [...], [...], [...], [...], [...], [...] obr. [...], według lokalizacji szczegółowej wynikającej z załączonego do wniosku projektu zagospodarowania terenu, zgodnie z warunkami przyłączenia wydanymi przez S. Sp. z o.o. w Z.

Odwołanie od decyzji wniosło Stowarzyszenie "M." w Z. (skarżący) – dopuszczone do udziału w sprawie na prawach strony postanowieniem organu I instancji z 29 marca 2019 r.

Skarżący zarzucił organowi I instancji naruszenie:

1) art. 7 w zw. z art. 77 § 1 k.p.a. i art. 80 k.p.a. oraz art. 107 § 3 k.p.a. przez zaniechanie dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego sprawy, niezebranie i nierozpatrzenie w sposób wyczerpujący materiału dowodowego, i brak jego oceny w oparciu o art. 80 k.p.a., a w konsekwencji niezawarcie w motywach rozstrzygnięcia istotnych dla sprawy ustaleń i wniosków;

2) art. 8 § 1 i 9 k.p.a. przez dokonanie przez organ I instancji nieprawidłowego zastosowania przepisów prawa materialnego, skutkujących podważeniem zaufania uczestników postępowania do organów władzy publicznej, a w szczególności uzasadnionego oczekiwania rzetelnego i merytorycznego rozpoznania sprawy;