Wyrok WSA w Krakowie z dnia 10 listopada 2022 r., sygn. II SAB/Kr 202/22

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Monika Niedźwiedź (spr.) Sędzia WSA Agnieszka Nawara-Dubiel Sędzia WSA Sebastian Pietrzyk po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 10 listopada 2022 r. sprawy ze skargi Fundacji L. w przedmiocie bezczynności Nadleśnictwa Krościenko w zakresie udostępnienia informacji o środowisku oddala skargę.

Uzasadnienie

Do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie wpłynęła skarga Fundacja L. na bezczynność Nadleśniczego Nadleśnictwa Krościenko działającego imieniem Skarbu Państwa Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe. W skardze wskazano, że w dniu 15 lutego 2022 r. wystąpiono do Nadleśniczego z wnioskiem o udostępnienie informacji o środowisku dotyczących decyzji o gospodarce leśnej. Wnioskowano o przesłanie listy przypadków z okresu od 1 stycznia 2018 roku do momentu odpowiedzi na to pismo, gdy przedstawiciele strony społecznej zgłaszali postulaty, pytania, wnioski i uwagi dotyczące prowadzenia gospodarki leśnej na terenie Nadleśnictwa. Dla każdego przypadku wnioskowano o podanie: a. kto zgłaszał postulaty, pytania, wnioski i uwagi dotyczące prowadzenia gospodarki leśnej na terenie Nadleśnictwa? b. zagadnień, których dotyczyły pytania, wnioski i uwagi zgłaszane przez stronę społeczną; c. rezultatów zgłaszania pytań, postulatów, wniosków i uwag przez stronę społeczną, a w szczególności informacji, czy w wyniku zaangażowania strony społecznej Nadleśnictwo zmodyfikowało swoje plany prowadzenia gospodarki leśnej i jeżeli tak, to w jaki sposób? d. dokumentacji komunikacji Nadleśnictwa ze stroną społeczną.

Dnia 16 lutego 2022 r. Fundacja otrzymała potwierdzenie, że wniosek został przeczytany. Dnia 24 lutego 2022 r. do podmiotu zobowiązanego wysłano wniosek zawierający podpis zaufany. Tego samego dnia Fundacja otrzymała potwierdzenie przeczytania tej wiadomości. Dnia 1 marca 2022r. Fundacja wysłała do Nadleśnictwa wniosek podpisany elektronicznie poprzez ePUAP. Dodatkowo Fundacja 9 marca 2022 r. przypomniała o obowiązku odpowiedzi na wniosek oraz wskazała, że przedmiotowo podobne wnioski w poprzednim roku sądy klasyfikowały jako wnioski mające oparcie w u.u.i.ś. Pismem z 16 marca 2022 r. podmiot zobowiązany poinformował Fundację, że złożony wniosek nie obejmuje informacji o środowisku. W piśmie tym nie znajduje się żadne uzasadnienie takowego stanowiska, a wyłącznie arbitralne stwierdzenie, że wniosek nie dotyczy informacji o środowisku. Należy wskazać, że przedmiot wniosku dotyczył gospodarki leśnej. Pytania dotyczyły zarówno środowiska jak i jego ochrony. Ustawodawca w art. 1 pkt 1 lit. a) u.u.i.ś wskazał, że "Ustawa określa zasady i tryb postępowania w sprawach udostępniania informacji o środowisku i jego ochronie". Ustawa ta będzie miała pierwszeństwo w każdym przypadku, w jakim wniosek o informację dotyczy informacji o środowisku i jego ochronie. W skardze wskazano, że bezsprzecznie każde działanie związane z gospodarką leśną ma związek ze środowiskiem, czy też z jego ochroną. Trudno zrozumieć, z jakich przyczyn Organ twierdzi inaczej. Stanowisko Organu prowadzi do uznania, że np. działania mogące wpłynąć na elementy środowiska nie dotyczą kwestii związanych ze środowiskiem i jego ochroną. W tym zakresie wystarczające jest sięgnięcie m.in. do art. 9 ust. 1 pkt. 3 ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko: "Udostępnieniu, o którym mowa w art. 8, podlegają informacje dotyczące: środków, takich jak: środki administracyjne, polityki, przepisy prawne dotyczące środowiska i gospodarki wodnej, plany, programy oraz porozumienia w sprawie ochrony środowiska, a także działań wpływających lub mogących wpłynąć na elementy środowiska, o których mowa w pkt 1, oraz na emisje i zanieczyszczenia, o których mowa w pkt 2, jak również środków i działań, które mają na celu ochronę tych elementów". Działanie Fundacji w zakresie pozyskiwania informacji dotyczących gospodarki leśnej dotyczy m.in kwestii ochrony zasobów leśnych, a tym samym ochrony środowiska. Zwrócono także uwagę na orzecznictwo Trybunału Konstytucyjnego w tym zakresie oraz przepisy Konstytucji RP. Podkreślono, że plan urządzenia lasu to podstawowy dokument gospodarki leśnej opracowywany dla określonego obiektu, zawierający opis i ocenę stanu lasu oraz cele, zadania i sposoby prowadzenia gospodarki leśnej (art. 6 ust. 1 pkt 6 ustawy o lasach), według którego prowadzi się trwale zrównoważoną gospodarkę leśną (art. 7 ust. 1 ustawy o lasach.), prowadzoną również z zachowaniem m.in. zasad: powszechnej ochrony lasów, trwałości ich utrzymania oraz ciągłości i zrównoważonego wykorzystania wszystkich funkcji lasów (art. 8 pkt 1-3 ustawy o lasach.). Każde więc działanie związane z realizacja planu urządzenia lasu, ma związek ze środowiskiem oraz jego ochroną. Oceny tej nie zmienia podnoszona przez Nadleśniczego okoliczność, że plan urządzania lasu obejmuje również pozyskiwanie drewna, żywicy, choinek, karpiny, kory, igliwia, zwierzyny oraz płodów runa leśnego oraz realizację pozaprodukcyjnych funkcji lasu, jako elementów gospodarki leśnej zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy o lasach. Te działania bowiem, mimo, że nie są wprost nakierowane na ochronę środowiska, mają jednak wpływ na stan środowiska. Tym samym informacje o podjętych przez stronę społeczną działaniach w postaci postulatów, wniosków i uwag, które kierowane były do organu, a dotyczących realizacji planów urządzenia lasów oraz informacje o sprzężonych z nimi działaniach podjętych w ich następstwie przez organ, mieszczą się w pojęciu informacji o środowisku i jego ochronie, zdefiniowanym szeroko w art. 9 ust. 1 pkt 3 u.i.ś. Ponadto chodzi nie tylko o działania wpływające na elementy środowiska wskazane w art. 9 ust. 1 pkt 1 .u.i.ś., ale również mogące wpłynąć na to środowisko oraz o jego ochronę. Niewątpliwie zatem racje ma Skarżąca dowodząc, że jej wniosek podlega rozpoznaniu w trybie ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku. Zgodnie z normą zawartą w art. 13 u.i.ś od podmiotu żądającego informacji o środowisku i jego ochronie nie wymaga się wykazania interesu prawnego lub faktycznego.