Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 22 listopada 2022 r., sygn. I SA/Gl 857/22

Egzekucyjne postępowanie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Agata Ćwik-Bury, Sędziowie WSA Dorota Kozłowska, Anna Rotter (spr.), , po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 22 listopada 2022 r. sprawy ze skargi A. P. na postanowienie Poczty Polskiej S.A. Centrum Obsługi Finansowej w Katowicach z dnia 16 maja 2022 r. nr COF.OUR.6375.19323.2021 ŁD.JJ.ZZ 12222934 w przedmiocie zarzutów w postępowaniu egzekucyjnym 1) uchyla zaskarżone postanowienie, 2) zasądza od Poczty Polskiej S.A. Centrum Obsługi Finansowej w Katowicach na rzecz strony skarżącej kwotę 597 (pięćset dziewięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 16 maja 2022r. nr COF.OUR.6375.19323.2021 ŁD.JJ.ZZ 12222934 Poczta Polska S.A. Centrum Obsługi Finansowej (dalej: wierzyciel, organ) utrzymano w mocy postanowienie organu z dnia 19 listopada 2021r. nr COF.OUR.6375.19323.2021 KA.MP.P 12222934 o oddaleniu wniesionego przez A. P. (dalej: skarżąca, zobowiązana) zarzutu nieistnienia obowiązku.

Powyższe postanowienie zostało wydane na podstawie art. 138 § 1 pkt 2 i art. 144 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeksu postępowania administracyjnego (t.j. Dz. U. z 2022r., poz. 2000 ze zm., dalej: K.p.a.), w zw. z art. 18, 34 § 3 oraz art. 17 § 1a ustawy z dnia 17 czerwca 1966r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (t.j. Dz. U. z 2022, poz. 479, dalej: u.p.e.a.) w zw. z art. 7 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 21 kwietnia 2005r. o opłatach abonamentowych (t.j. Dz. U. z 2020r., poz. 1689, dalej: u.o.a.).

Stan sprawy.

Pismem z dnia 18 maja 2021r. skarżąca wniosła zarzut do wszczętego postępowania egzekucyjnego na podstawie tytułu wykonawczego o nr 4443E1-17/KR/2021 z dnia 16 marca 2021r. (dalej: tytuł wykonawczy) dotyczący nieistnienia obowiązku.

Zobowiązana podniosła, iż od października 2017 roku posługuje się adresem ul. [...], K., gdyż jest to jej adres zameldowania i zamieszkania. Podkreśliła, iż lokal przy ul. [...] w K. został przez nią sprzedany w październiku 2017 roku. Tym samym ani ona ani jej matka nie są użytkownikami znajdujących się tam urządzeń. Według skarżącej w prowadzonej od kwietnia 2018 roku korespondencji z wierzycielem nie jest w stanie dokonać wiążących ustaleń. Zaznaczyła również, że w lokalu ul. [...] w K. zamieszkiwała od czerwca 2013 roku prowadząc wspólne z matką gospodarstwo. Dopiero w październiku 2014 roku przepisała abonament na matkę, której to przysługuje ustawowe zwolnienie z opłat abonamentowych.