Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 11 października 2022 r., sygn. I SA/Gd 330/22

Podatkowe postępowanie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Sławomir Kozik (spr.), Sędziowie Sędzia NSA Alicja Stępień, Sędzia WSA Krzysztof Przasnyski, Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Sylwia Górny, , po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 11 października 2022 r. sprawy ze skargi S. T. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku z dnia 14 stycznia 2022 r. nr 2201-IOV-1.623.2.2021/02/10 w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji ostatecznej w sprawie podatku od towarów i usług za maj 2014 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Pucku w dniu 31 sierpnia 2018 r. wydał decyzję nr 2215-SPV.4103.22.2017 dla S.T. (dalej: Podatnik, Strona, Skarżący) w przedmiocie podatku od towarów i usług za maj 2014 r. Rozstrzygnięcie to zostało utrzymane w mocy decyzją Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku (dalej: Dyrektor IAS, Organ odwoławczy) z dnia 24 maja 2019 r. nr 2201-IOV-2.4103.477.2018/10/06.

Strona, pismem z dnia 17 czerwca 2019 r. wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku na powyższą decyzję Dyrektora IAS. WSA w Gdańsku prawomocnym wyrokiem z dnia 29 stycznia 2020 r., sygn. akt I SA/Gd 1399/19 oddalił skargę Strony.

Pismem z dnia 9 września 2020 r. Podatnik wniósł o wznowienie postępowania w sprawie zakończonej ww. decyzją ostateczną z dnia 24 maja 2019 r. Jako podstawę wznowienia wskazał art. 240 §1 pkt 8 (lub pkt 11) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j.: Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 ze zm.) - dalej jako "O.p." w związku z orzeczeniem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 4 czerwca 2020 r., w sprawie C-430/19, który w ocenie Strony ma wpływ na wydaną decyzję.

W uzasadnieniu wniosku Strona wskazując, że prawo wspólnotowe korzysta z pierwszeństwa przed prawem krajowym państw członkowskich. Dalej podniosła, iż ogólną zasadę poszanowania prawa do obrony przyjętą w prawie Unii należy interpretować w ten sposób, że w przypadku, gdy w ramach krajowych administracyjnych postępowań kontroli i ustalania podstawy opodatkowania podatkiem od wartości dodanej podatnik nie miał dostępu do informacji znajdujących się w jego aktach sprawy administracyjnej i uwzględnionych przy wydawaniu decyzji administracyjnej nakładającej na niego dodatkowe zobowiązanie podatkowe, a rozpatrujący sprawę sąd stwierdza, iż w wypadku niewystąpienia tej nieprawidłowości postępowanie mogłoby doprowadzić do odmiennego rezultatu, zasada ta wymaga stwierdzenia nieważności owej decyzji. Zdaniem Strony, orzeczenie TSUE C-430/19 oddziałuje w sposób istotny na decyzję ostateczną, czyli taki, który wymusza odmienne rozstrzygnięcie sprawy podatkowej od przyjętego w ww. decyzji.