Wyrok WSA w Warszawie z dnia 8 września 2022 r., sygn. I SA/Wa 292/22

Administracyjne postępowanie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dariusz Pirogowicz Sędzia WSA Bożena Marciniak Sędzia WSA Gabriela Nowak (spr.) Protokolant referent Aleksandra Cymerska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 września 2022 r. sprawy ze skargi A. B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie z dnia z 1 grudnia 2021 r. nr KOC/4904/Op/21 w przedmiocie uchylenia decyzji i stwierdzenia wydania decyzji z naruszeniem prawa uchyla zaskarżoną decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie z dnia z 1 grudnia 2021 r. nr KOC/4904/Op/21.

Uzasadnienie

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [...] (dalej: "Kolegium") decyzją z [...] grudnia 2021 r. nr [...], po rozpatrzeniu odwołania A. B. (dalej: "skarżąca") od decyzji Prezydenta [...] (dalej: "Prezydent") z [...] czerwca 2021 r. nr [...] uchylającej ostateczną decyzję Prezydenta z [...] września 2016 r. nr [...] przyznającą skarżącej pomoc w formie zasiłku celowego w wysokości 50 zł na zakup odzieży i obuwia w okresie od 9 września 2016 r. do 30 września 2016 r. oraz odmawiającej przyznania ww. pomocy w formie zasiłku celowego w wysokości 50 zł na zakup odzieży i obuwia; działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2021 r., poz. 725 ze zm.) dalej: "k.p.a.", uchyliło zaskarżoną decyzję w całości i w tym zakresie, na podstawie art. 151 § 2 w zw. z art. 146 § 1 k.p.a., stwierdziło, że ostateczna decyzja Prezydenta z [...] listopada 2016 r. nr [...] przyznająca skarżącej pomoc w formie zasiłku celowego w wysokości 400 zł na zakup żywności została wydana z naruszeniem prawa, jednakże nie można jej uchylić bowiem od dnia jej doręczenia upłynęło pięć lat.

Decyzja wydana została w następującym stanie faktycznym i prawnym:

Prezydent decyzją z [...] września 2016 r. przyznał skarżącej pomoc w formie zasiłku celowego w wysokości 50 zł na zakup odzieży i obuwia w okresie od 9 września 2016 r. do 30 września 2016 r. Podstawą przyznania świadczenia był m.in. dochód rodziny skarżącej spełniający kryterium ustawowe określone w art. 8 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz.U. z 2016 r., poz. 930), które wówczas wynosiło dla rodziny skarżącej 1028 zł, na osobę 514 zł. Podał, że został on ustalony na podstawie dokumentów oraz wywiadu środowiskowego przeprowadzonego 30 sierpnia 2016 r. Prezydent wskazał, że w powyższym okresie skarżąca mieszkała z córką G., byłym konkubentem oraz jego rodzicami w lokalu przy ul. [...] w [...]. Wspólne gospodarstwo domowe prowadziła z córką G.. Nie pracowała, nie była zarejestrowana w Urzędzie Pracy jako osoba bezrobotna bez prawa do zasiłku. Miała orzeczony lekki stopień niepełnosprawności. Deklarowała dochód w wys. 200 zł tj. alimenty na córkę.