Wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 27 września 2022 r., sygn. II SA/Rz 434/22

Inspekcja sanitarna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący SWSA Ewa Partyka /spr./ Sędziowie WSA Magdalena Józefczyk NSA Stanisław Śliwa po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 27 września 2022 r. sprawy ze skargi D.S. na decyzję Podkarpackiego Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Rzeszowie z dnia 16 lutego 2022 r. nr SP.906.1.11.2022.BT w przedmiocie braku podstaw do stwierdzenia choroby zawodowej - skargę oddala -

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi D.S. (dalej: "Skarżąca") jest decyzja Podkarpackiego Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Rzeszowie (dalej: "PPWIS" lub "Organ odwoławczy") z dnia 16 lutego 2022 r. nr SP.906.1.11.2022.BT utrzymująca w mocy decyzję Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w [...] (dalej: "PPIS" lub "Organ I instancji") z dnia 11 stycznia 2022 r. nr PSP.906.1a.8.2021 o braku podstaw do stwierdzenia choroby zawodowej.

Wydanie decyzji poprzedzało postępowanie administracyjne o następującym przebiegu;

W dniu 2 października 2019 r. Skarżąca dokonała zgłoszenia podejrzenia choroby zawodowej z poz. 21 wykazu chorób zawodowych, określonego w załączniku do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 czerwca 2009 r. w sprawie chorób zawodowych (Dz.U. z 2013 r. poz. 1367 z późn. zm.; dalej zwane: "Rozporządzeniem") - obustronny trwały ubytek słuchu typu ślimakowego lub czuciowo-nerwowego spowodowany hałasem, wyrażony podwyższeniem progu słuchu o wielkości co najmniej 45 dB w uchu lepiej słyszącym, obliczony jako średnia arytmetyczna dla częstotliwości audiometrycznych 1,2,3 kHz.

W toku oceny narażenia zawodowego ustalono, że Skarżąca od 1 kwietnia 1978 r. do 31 grudnia 2003 r. pracowała w: [...] S.A. [...] w K. (następca prawny [...] S.A.) z miejscem wykonywania pracy: [...] S.A. Zakład [....] w K., [...] J. Od 1 kwietnia 1978 r. do 30 września 2002 r. Skarżąca była zatrudniona jako telefonistka. W pomieszczeniu pracy znajdowało się około dwadzieścia stanowisk pracy telefonistek. Stanowisko wyposażone było w biurko z centralą telefoniczną oraz słuchawki na uszy. Praca polegała na łączeniu rozmów poprzez przekładanie łączników gniazda oraz przesuwania przekładni w odpowiednie pozycje. Połączenia przychodzące sygnalizowane były sygnalizatorami świetlnymi jak i dźwiękowymi słyszalnymi w słuchawkach. Praca odbywała się w systemie dwuzmianowym (8 godzin); w ekspozycji na hałas.