Wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 27 września 2022 r., sygn. II SA/Rz 491/22

Administracyjne postępowanie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący SWSA Magdalena Józefczyk Sędziowie WSA Piotr Godlewski AWSA Karina Gniewek - Berezowska /spr./ po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 27 września 2022 r. sprawy ze skargi M. K. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Tarnobrzegu z dnia 8 lutego 2022 r. nr SKO.401.ZP.2658.251.2021 w przedmiocie odmowy wznowienia postępowania - skargę oddala -

Uzasadnienie

Przedmiotem kontroli Sądu jest postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Tarnobrzegu (dalej: "Kolegium", "SKO", "Organ odwoławczy", "Organ II instancji") z 8 lutego 2022 r., nr SKO.401.ZP.2658.251.2021 utrzymujące w mocy postanowienie własne z dnia 29 października 2021 r. nr SKO.405.ŚR.2303.217.2021 odmawiające wznowienia postępowania zakończonego decyzją ostateczną Prezydenta Miasta [...] z [...] lutego 2021 r. nr [...] w sprawie ustalenia warunków zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie 4 budynków mieszkalnych jednorodzinnych na działkach nr ewid. [...] położonych w M., obręb [...], przy ul. [...].

W podstawie prawnej decyzji organ powołał art. 138 § 1 pkt 1 w zw. z art. 144 ustawy z 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2021 r., poz. 735 ze zm.; dalej: "k.p.a.").

Postanowienie zostało wydane w następującym stanie faktycznym.

Prezydent Miasta [...] decyzją z [...] lutego 2021 r. nr [...] ustalił warunki zabudowy dla ww. inwestycji.

Wnioskiem z 3 października 2021 r. M. K. (dalej: "Skarżąca") zwróciła się o wznowienie postępowania, w wyniku którego wydano decyzję oraz o uchylenie decyzji o warunkach zabudowy działek nr ewid. [...] i [...] (przed podziałem nr [...]), [...] (przed podziałem nr [...]), położonych w M. obręb [...]. Skarżąca w złożonym wniosku wskazała, że nie była stroną postępowania zakończonego wydaniem ww. decyzji w związku z czym nie miała wiedzy o toczącym się postępowaniu. Podała, że działki ewid. nr [...] i [...], których jest właścicielką znajdują się w strefie oddziaływania inwestycji zrealizowanej na działkach nr [...] i [...]. Działki te porośnięte są lasem. Realizacja inwestycji spowoduje wycięcie lasu i nieodwracalne skutki dla środowiska. Jej zdaniem parametry budynków w przypadku ich wybudowania będą miały wpływ na zagospodarowanie sąsiednich działek. Osiedle, na którym są położone są zaplanowane w ramach osiedla typu willowego, z niską zabudową jednorodzinną i niską intensywnością terenu. W przypadku planowanej wysokiej zabudowy warunki te nie będą zachowane. We wniosku Skarżąca podniosła, że podstawowym argumentem przemawiającym za koniecznością wznowienia postępowania jest stwierdzony przez nią w dniu 6 września 2021 r. fakt, że dowody, na podstawie których ustalono istotne dla sprawy okoliczności faktyczne okazały się fałszywe. Jej zdaniem w dokumentach brak jest synchronizacji map i zapisów z ewidencji gruntów, a metodologia przyjęta przez urbanistę świadczy o braku kompetencji lub działaniu na korzyść dewelopera. W jej ocenie dokonano błędnej analizy MPO i wydano pozwolenie na budowę.