Wyrok WSA w Warszawie z dnia 25 sierpnia 2022 r., sygn. I SA/Wa 413/22

Administracyjne postępowanie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Gabriela Nowak (spr.), asesor WSA Iwona Ścieszka, sędzia WSA Łukasz Trochym, , po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 25 sierpnia 2022 r. sprawy ze skargi M. D. na decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 29 grudnia 2021 r. nr DN.rn.626.12.2021 w przedmiocie uchylenia decyzji i umorzenia postępowania oddala skargę.

Uzasadnienie

Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi, decyzją z 29 grudnia 2021 r., nr DN.rn.626.9.12.2021, po rozpoznaniu wniosku Skarbu Państwa - Prezydenta [...] o ponowne rozpatrzenie sprawy, uchylił w całości własną decyzję z 2 września 2021 r., nr SZ.rn.626.3.2020, stwierdzającą nieważność zarządzenia Ministra Przemysłu Rolnego i Spożywczego z 2 czerwca 1950 r., nr MP 1950/A-67/800, zmienionego zarządzeniem Ministra Przemysłu Rolnego i Spożywczego z 19 kwietnia 1952 r., nr OI B13/3424 ew. 49.

Decyzja Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi wydana została w następującym stanie faktycznym i prawnym:

Zarządzeniem z 2 czerwca 1950 r., nr [...], Minister Przemysłu Rolnego i Spożywczego, na podstawie art. 1 ust. 3 i art. 2 dekretu Naczelnika Państwa z dnia 16 grudnia 1918 r. w przedmiocie przymusowego zarządu państwowego (Dz. Praw Państwa Polskiego 1918 r., nr 21, poz. 67), ustanowił przymusowy zarząd państwowy nad przedsiębiorstwem "[...]" w P. Zarząd powierzono Centrali Zielarskiej w W., a [...] kwietnia 1952 r. przekazano [...] Wytwórni Produktów Zielarskich w P.

Orzeczeniem z 7 czerwca 1960 r., nr 3/60-GMlIZP, Minister Przemysłu Spożywczego i Skupu, na podstawie art. 2 i art. 9 ustawy z dnia 25 lutego 1958 r. o uregulowaniu stanu prawnego mienia pozostającego pod zarządem państwowym (Dz. U. P.R.L. 1958 r., nr 11 poz. 37), stwierdził przejście na własność Państwa przedsiębiorstwa "[...]" w P. ul. [...].

Wnioskiem z 17 marca 2020 r. M. D. zwrócił się do Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi o stwierdzenie nieważności zarządzenia z 2 czerwca 1950 r., wskazując, że przejęte przedsiębiorstwo nie było istotne dla interesów Państwa i działało, więc nie spełniało przesłanek przejęcia określonych w art. 1 pkt 3 dekretu z dnia 16 grudnia 1918 r. Natomiast konsekwencją ustanowienia zarządu państwowego z rażącym naruszeniem prawa jest nieważność orzeczenia nacjonalizacyjnego z 7 czerwca 1960 r., albowiem art. 2 ustawy z dnia 25 lutego 1958 r. dotyczył jedynie przedsiębiorstw pozostających pod przymusowym zarządem państwowym.