Wyrok WSA w Opolu z dnia 25 sierpnia 2022 r., sygn. II SAB/Op 39/22

Przewlekłość postępowania; Rozgraniczenie nieruchomości

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Krzysztof Sobieralski Sędziowie Sędzia WSA Elżbieta Kmiecik Sędzia WSA Beata Kozicka (spr.) po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 25 sierpnia 2022 r. sprawy ze skargi Z. S. na bezczynność i przewlekłe prowadzenie postępowania Burmistrza Olesna w przedmiocie bezczynności i przewlekłego prowadzenia postępowania w sprawie rozgraniczenia nieruchomości 1) stwierdza, że Burmistrz Olesna dopuścił się bezczynności i przewlekłego prowadzenia postępowania, 2) stwierdza, że bezczynność i przewlekłe prowadzenie postępowania miało miejsce z rażącym naruszeniem prawa, 3) zobowiązuje Burmistrza Olesna do wydania aktu lub dokonania czynności w terminie 60 dni od daty doręczenia odpisu prawomocnego wyroku wraz z aktami sprawy, 4) przyznaje od Burmistrza Olesna na rzecz skarżącego sumę pieniężną w wysokości 1000 (tysiąc) złotych, 5) zasądza od Burmistrza Olesna na rzecz skarżącego Z. S. kwotę 597 (pięćset dziewięćdziesiąt siedem) złotych, tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi wywiedzionej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu przez Z. S. (dalej także: skarżący lub strona), reprezentowanego przez profesjonalnego pełnomocnika, jest przewlekłe prowadzenie przez Burmistrza Olesna (dalej: organ) postępowania rozgraniczeniowego nieruchomości położonych w Ł. oznaczonych jako działki nr a i nr b, zainicjowane wnioskiem skarżącego z 17 lutego 2020 r.

Strona skarżąca, nie formułując odrębnych zarzutów, w jej uzasadnieniu zarzuciła organowi - co do zasady - opieszałość i nieuzasadnioną zwłokę w załatwieniu sprawy, tj. naruszenie art. 12 § 1 w związku z art. 35 § 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn. Dz. U. z 2021 r., poz. 735 ze zm.), dalej: Kpa.

Wskazał autor skargi, w jej motywach, że trwanie sprawy ponad okres, który nie jest usprawiedliwiony racjonalną potrzebą powinno być uznane za powód do stwierdzenia rażącej przewlekłości i bezczynności postępowania. Zaznaczył także autor skargi, że ponaglenie jakie miało miejsce 22 maja 2022 r., pomimo jednokrotnego stwierdzenia już przewlekłości i bezczynności nie doprowadziło do przyspieszenia postępowania.