Wyrok WSA w Lublinie z dnia 10 sierpnia 2022 r., sygn. I SA/Lu 125/22

Podatek od towarów i usług

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Monika Kazubińska-Kręcisz Sędziowie WSA Wiesława Achrymowicz (sprawozdawca) WSA Grzegorz Wałejko Protokolant Asystent sędziego Krzysztof Kożuch po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 sierpnia 2022 r. sprawy ze skargi E. spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w W. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z dnia 13 grudnia 2021 r. nr 0601-IOV-2.4103.66.2021.11 w przedmiocie podatku od towarów i usług I. uchyla zaskarżoną decyzję; II. zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej na rzecz E. spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w W. kwotę 19.384 zł (dziewiętnaście tysięcy trzysta osiemdziesiąt cztery złote) z tytułu zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w Lublinie (organ) utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w Parczewie (organ I instancji) z 28 lipca 2021 r. zmieniającą "A" spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w W. (spółka "A") rozliczenie podatku od towarów i usług (VAT) za okresy miesięczne od kwietnia do września 2016 r.

Decyzyjna zmiana rozliczenia VAT wynikała z pozbawienia spółki "A" prawa do odliczenia VAT naliczonego na podstawie faktur, pochodzących od spółek z ograniczoną odpowiedzialnością "B" w W. i "C" w W.. Zdaniem organu, faktury te nie dokumentują rzeczywistych zdarzeń gospodarczych, stwierdzają czynności, które nie zostały wykonane przez ich wystawców.

Organ motywował, że w spornych fakturach opisano zakupy spółki "A" materiałów i usług związanych z budową dwóch elektrowni wiatrowych w J. jedna i w W. druga, z ich wyposażeniem i pełną infrastrukturą (drogi dojazdowe, zagospodarowanie terenu, przyłącze energetyczne, stacje pomiarowo -rozliczeniowe).

Według ustaleń organu, ważne były powiązania personalne.

A. C. był wówczas pełnomocnikiem spółki "A" oraz spółek "B" i "C". Wraz z M. F. reprezentowali jednocześnie inwestora i wykonawców. M. F. wraz z H. C. byli w tym czasie prezesami spółek "B" i "C". H. C. była udziałowcem wszystkich trzech spółek. M. F. jako prezes zarządu wszystkich trzech spółek decydował o ich aktywności. W ramach tych powiązań do wartości towarów i usług potrzebnych do budowy elektrowni wiatrowych spółki "B" i "C" doliczały marżę w ten sposób zwiększając znacząco koszt inwestycji i jednocześnie VAT naliczony. Spółka "A" nie dysponowała umowami, dowodami rozliczenia prac. Spółki "B" i "C" nie zapłaciły VAT należnego. Natomiast spółka "A" wystąpiła o zwrot VAT w odpowiednio wyższej kwocie.