Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 24 sierpnia 2022 r., sygn. II SA/Gd 215/22

Planowanie przestrzenne

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Jolanta Górska Asesor WSA Justyna Dudek-Sienkiewicz Asesor WSA Wojciech Wycichowski (spr.) po rozpoznaniu w Gdańsku w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym w dniu 24 sierpnia 2022 r. sprawy ze skargi A. O. i A. O. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 31 stycznia 2022 r., nr [...] w przedmiocie opłaty z tytułu wzrostu wartości nieruchomości oddala skargę.

Uzasadnienie

Stan faktyczny sprawy przedstawia się następująco:

Decyzją z 26 października 2020 r. Wójt Gminy Linia (dalej: "Wójt", "organ pierwszej instancji"), na podstawie art. 36 ust. 4 i art. 37 ust. 3, 4 i 6 ustawy z dnia 27 marca 2003 r.

o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2020 r., poz. 293 ze zm.) - dalej: "u.p.z.p.", ustalił A. O. i A1. O. (dalej: "Strona", "Skarżący") opłatę w wysokości 51.480 zł w związku ze zbyciem nieruchomości (działki nr [...] i [...], położone w obrębie geodezyjnym L., gmina L.), której wartość wzrosła w wyniku uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (dalej: "m.p.z.p.") dla fragmentu obrębu geodezyjnego Linia (działki nr [...] i [...]), zatwierdzonego uchwałą Rady Gminy Linia nr 95/IX/VIII/2019 z dnia 8 lipca 2019 r. (dalej: "Uchwała 95/IX/VIII/2019").

W wyniku wniesionego od powyższej decyzji odwołania Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Gdańsku (dalej: "Kolegium", "organ odwoławczy") decyzją z 16 kwietnia 2021 r. uchyliło ją w całości i przekazało sprawę do ponownego rozpatrzenia organowi pierwszej instancji.

Po przeanalizowaniu dokonanego przez rzeczoznawcę majątkowego oszacowania wartości nieruchomości organ odwoławczy stwierdził, że wycena ta nie może stanowić dowodu na wzrost wartości nieruchomości na skutek uchwalenia m.p.z.p., a tym samym nie może stanowić podstawy naliczenia opłaty planistycznej. Zdaniem Kolegium sporządzona wycena dotknięta jest brakami w zakresie analizy faktycznego sposobu użytkowania nieruchomości w okresie nieobowiązywania planu miejscowego. Organ odwoławczy podkreślił, że w celu prawidłowego zastosowania przepisów art. 37 ust. 1 albo art. 87 ust. 3a u.p.z.p., w przypadku gdy pomiędzy obowiązywaniem nowego planu