Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 14 lipca 2022 r., sygn. I SA/Ol 312/22

Podatek od nieruchomości

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Katarzyna Górska (sprawozdawca), Sędziowie sędzia WSA Przemysław Krzykowski, sędzia WSA Andrzej Brzuzy, Protokolant specjalista Jolanta Piasecka, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 lipca 2022r. sprawy ze skargi O. Spółka Akcyjna z siedzibą w W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Olsztynie z dnia 29 marca 2022r., nr SKO.53.372.2022 w przedmiocie odmowy zwrotu oprocentowania od nadpłaty w podatku od nieruchomości za 2009 rok oddala skargę.

Uzasadnienie

Skarga O. S.A. (dalej: "Spółka", "skarżąca") dotyczy decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Olsztynie (dalej: "Kolegium", "SKO" lub "organ odwoławczy") utrzymującej w mocy decyzję Burmistrza Działdowa (dalej: "organ I instancji") z 14 grudnia 2021 r. nr RP.3120.4.20.2021 w przedmiocie odmowy zwrotu oprocentowania nadpłaty w podatku od nieruchomości za 2009 r.

Z przekazanych Sądowi wraz z tą skargą akt sprawy wynika, że w deklaracji na podatek od nieruchomości za rok 2009 T. Spółka Akcyjna z siedzibą w W. (poprzedniczka prawna Spółki) nie wykazała wszystkich składników opodatkowania tym podatkiem (nie wykazano linii kablowych). Doprowadziło to do wszczęcia postępowania podatkowego i wydania przez organ I instancji decyzji z 9 grudnia 2014 r. RP.3120.8.2014 (K-5) określającej Spółce podatek od nieruchomości za 2009 r. w kwocie 118.148 zł (dalej: "decyzja wymiarowa"). Z decyzji tej wynika, że w 2009 r. Spółka wpłaciła kwotę 37.158 zł, wobec czego po wydaniu decyzji do zapłaty pozostała kwota 80.990 zł. Decyzja wymiarowa została opatrzona rygorem natychmiastowej wykonalności (K-7).

W dniu 30 grudnia 2014 r. Spółka wpłaciła kwotę 33.171 zł (K-10).

Od omawianej decyzji wymiarowej Spółka złożyła odwołanie. Postanowieniem z 24 kwietnia 2015 r. SKO.53.480.2015 (K-12) organ odwoławczy zawiesił postępowanie odwoławcze uznając, że w sprawie wystąpiła kwestia prejudycjalna. Bowiem Prezydenci Miast [...] złożyli do Sądu Okręgowego w Warszawie pozwy o ustalenie na podstawie art. 1891 k.p.c. w zw. z art. 199a § 3 i art. 13 § 1 pkt 1 ustawy - Ordynacja podatkowa (dalej: "Op") oraz art. 1c ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych, że umowa sprzedaży i leasingu zwrotnego z 31 stycznia 2009 r. zawarta pomiędzy T. S.A. (obecnie Spółką) a T. sp. z o.o. z siedzibą w W. nie istnieje (odpowiednio sygn. akt IV C 1010/14, IV C 1116/14 i IV C 1144/2014). Kolegium uznało, że od ustalenia istnienia tej umowy zależy uznanie Spółki za podatnika podatku od nieruchomości w rozpatrywanej sprawie – w stosunku do przedmiotu ww. umowy.