Wyrok WSA w Krakowie z dnia 19 lipca 2022 r., sygn. III SA/Kr 564/22

Pomoc społeczna

|Sygn. akt III SA/Kr 564/22 | [pic] W Y R O K W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 19 lipca 2022 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Jakub Makuch Sędziowie: WSA Katarzyna Marasek-Zybura (spr.) WSA Ewa Michna po rozpoznaniu w dniu 19 lipca 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym sprawy ze skargi B. T. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 23 lutego 2022 r. sygn. akt [...] w przedmiocie odmowy przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 23 lutego 2022 r. znak: SKO.NP/4115/38/2022, Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Tarnowie utrzymało w mocy decyzję Wójta Gminy D z dnia 17 grudnia 2021 r. znak: [...] odmawiającą przyznania B. T. (dalej: skarżący) prawa do świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z koniecznością sprawowania opieki nad niepełnosprawnym ojcem. W podstawie prawnej rozstrzygnięcia ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 735, dalej: k.p.a.) oraz art. 17 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 111 z późn. zm., dalej: u.ś.r.).

Powyższa decyzja została wydana w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych.

Skarżący złożył wniosek o przyznanie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego w związku z opieką nad niepełnosprawnym ojcem J. T., który na podstawie orzeczenia z dnia 17 maja 2019 r. wydanego przez Powiatowy Zespół ds. Orzekania o Niepełnosprawności w B został zaliczony do osób ze znacznym stopniem niepełnosprawności ustalonym na stałe. W orzeczeniu wskazano, że niepełnosprawność istnieje od 86-tego roku życia, natomiast ustalony stopień niepełnosprawności datuje się od 14 kwietnia 2019 r. Na podstawie przeprowadzonego wywiadu środowiskowego ustalono, że ojciec skarżącego jest osobą leżącą, ma demencję starczą, nie poznaje nawet najbliższych osób z rodziny, wymaga pomocy osób drugich we wszystkich czynnościach życia codziennego. Zakres opieki sprawowanej przez skarżącego obejmuje podawanie posiłków, utrzymanie codziennej higieny osobistej (kąpiele, golenie, zmiana odzieży). Skarżący codziennie robi zakupy, sprząta, robi pranie, zamawia wizyty lekarskie, wykupuje leki. Skarżący oświadczył, że począwszy od 3 lutego 2021 r. zaprzestał pracy w gospodarstwie rolnym. Jest emerytem, a źródłem jego utrzymania jest emerytura oraz dodatek pielęgnacyjny. Skarżący prowadzi wspólne gospodarstwo domowe z żoną i trojgiem dzieci. W ocenie organu I instancji w przedmiotowej sprawie nie została spełnione jedna z przesłanek warunkujących przyznanie świadczenia tj. rezygnacja z pracy zarobkowej w celu sprawowania opieki. Z ustaleń organu wynika bowiem, że skarżący sprawował opiekę na ojcem już w 2019 r., a to oznacza, że opieka ta nie kolidowała z pracą w gospodarstwie rolnym. Nadto organ podał w wątpliwość wydzierżawienie przez skarżącego gospodarstwa rolnego swojemu bratankowi na podstawie umowy ustnej. Organ podkreślił, że świadczenie pielęgnacyjne nie jest przyznawane za samą opiekę nad niepełnosprawnym członkiem rodziny, lecz za faktyczny brak możliwości podjęcia zatrudnienia lub rezygnację z zatrudnienia, a to w przedmiotowej sprawie nie ma miało miejsca. Mając na uwadze powyższe ustalenia organ decyzją z dnia 17 grudnia 2021 r. znak: [...] odmówi skarżącemu przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego.