Wyrok WSA w Białymstoku z dnia 14 lipca 2022 r., sygn. II SA/Bk 368/22

Inne

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Elżbieta Lemańska, Sędziowie sędzia WSA Małgorzata Roleder, asesor sądowy WSA Barbara Romanczuk (spr.), Protokolant st. sekretarz sądowy Sylwia Tokajuk, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 14 lipca 2022 r. sprawy ze skargi K. N. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...] marca 2022 r. nr [...] w przedmiocie cofnięcia uprawnienia do kierowania pojazdami silnikowymi oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] grudnia 2021 r. nr [...] Starosta B. cofnął K. N. (skarżący) uprawnienia do kierowania pojazdami kategorii AM, B1, B w związku z istnieniem przeciwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdami na okres do dnia ustania przyczyn cofnięcia.

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ wskazał, że z treści orzeczenia lekarskiego nr [...] z dnia [...] listopada 2021 r. wystawionego przez uprawnionego lekarza P. Wojewódzkiego Ośrodka Medycyny Pracy w B. wynika, że u skarżącego istnieją przeciwskazania zdrowotne do kierowania pojazdami w zakresie prawa jazdy kategorii AM, A1, A2, A, B1, B, B+E i T. Od powyższego orzeczenia K. N. nie odwoływał się. W związku z powyższym, w świetle art. 103 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 5 stycznia 2011 r. o kierujących pojazdami (Dz.U. z 2021 r., poz. 1212 ze zm., dalej jako u.k.p.) Starosta był zobowiązany do wydania w stosunku do skarżącego decyzji administracyjnej o cofnięciu uprawień do kierowania pojazdami. Organ podkreślił, że jest to decyzja związana co oznacza, że nie miał on prawnych możliwości weryfikowania wystawionego orzeczenia lekarskiego i kwestionowania okoliczności objętych jego treścią.

Z powyższą decyzją nie zgodził się K. N. i złożył odwołanie do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. Skarżonej decyzji zarzucił naruszenie art. 77 § 1 i art. 80 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2021 r., poz. 735 ze zm., dalej powoływana jako k.p.a.). Zdaniem skarżącego nie zaistniały przesłanki do cofnięcia uprawnień, a decyzja ta jest wysoko krzywdząca i niezasadna z punktu widzenia prawa, gdyż została ona wydana na podstawie błędnych ustaleń faktycznych, skutkujących naruszeniem interesu prawnego skarżącego. Decyzja została bowiem oparta o orzeczenie lekarskie, w którym błędnie przyjęto, że skarżący jest w dalszym ciągu uzależniony od alkoholu, zaś on od roku nie spożywa alkoholu. Przez ten cały czas uczestniczył także, z powodzeniem, w terapii antyalkoholowej. Wskazując na powyższe, wniósł o uchylenie zaskarżonej decyzji i przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia.