Wyrok WSA w Łodzi z dnia 2 czerwca 2022 r., sygn. I SA/Łd 198/22

Inne

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział I w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Cezary Koziński Sędziowie: Sędzia WSA Joanna Grzegorczyk-Drozda Sędzia WSA Agnieszka Krawczyk (spr.) po rozpoznaniu w dniu 2 czerwca 2022 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi S. M. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Ł. z dnia 21 stycznia 2022 r. nr 1001-IOD-4.601.1.2021.3.U14.ALKO w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji ostatecznej określającej wartość niezaewidencjonowanego przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej za rok 2011 oraz określenia od tej kwoty ryczałtu oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 21 stycznia 2022 r. Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w Łodzi (dalej: DIAS, organ odwoławczy) utrzymał w mocy własną decyzję z dnia 5 listopada 2021 r., którą odmówiono uchylenia (po wznowieniu postępowania) decyzji ostatecznej Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 19 lutego 2016 r. utrzymującej w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego Łódź-Widzew (dalej: NUS) z dnia 30 września 2015 r. określającą S. M.(dalej: skarżący) wartość niezaewidencjonowanego przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej za 2011 r. w kwocie 74.700,00 zł i od tej kwoty ryczałt w wysokości 18.225,00 zł, z uwagi na brak podstaw do jej uchylenia określonych w art. 240 § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2021r., poz. 1540 ze zm., dalej jako:"O.p.").

W uzasadnieniu decyzji organ przedstawił przebieg postępowania wskazując, że NUS określił skarżącemu wartość niezaewidencjonowanego przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej za 2011 r. w kwocie 74.700,00 zł i od tej kwoty ryczałt w wysokości 18.225,00 zł. Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi decyzją z dnia 19 lutego 2016 r. utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję. Wyrokiem z dnia 9 czerwca 2016 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi, sygn. akt I SA/Łd 313/16 oddalił skargę, natomiast Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 15 lutego 2017 r., sygn. akt II FSK 3009/16 oddalił skargę kasacyjną. W dniu 9 sierpnia 2021 r. skarżący złożył na podstawie art. 145 § 1 pkt 7 k.p.a. wniosek o wznowienie postępowania zakończonego ww. ostateczną decyzją z dnia 19 lutego 2016 r. Postanowieniem z dnia 1 września 2021 r. DIAS na podstawie art. 241 § 1 w zw. z art. 243 § 1 i § 2 O.p. wznowił postępowanie w niniejszej sprawie. Następnie decyzją z dnia 5 listopada 2021 r. DIAS odmówił uchylenia ostatecznej decyzji z dnia 19 lutego 2016 r., co zostało utrzymane w mocy decyzją z dnia 21 stycznia 2022 r.