Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 2 marca 2022 r., sygn. III SA/Po 1285/21

Dnia 2 marca 2022 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Maciej Busz Sędzia WSA Józef Maleszewski Asesor WSA Katarzyna Witkowicz-Grochowska (spr.) po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 2 marca 2022 roku sprawy ze skargi Prokuratora Rejonowego w [...] na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] czerwca 2021 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia braku podstaw do stwierdzenia nieważności decyzji dotyczącej uchylenia decyzji w sprawie zatrzymania prawa jazdy i umorzenia postępowania 1. uchyla zaskarżoną decyzję w całości; 2. stwierdza nieważność decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] marca 2019r., nr [...]

Uzasadnienie

Samorządowe Kolegium Odwoławcze decyzją z 29 czerwca 2021r. na podstawie art. 186 w zw. z art. 156 § 1 pkt 2 ustawy z dn.14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2021 r. poz. 735), art. 102 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 5 stycznia 2011 r. o kierujących pojazdami (Dz. U. z 2020 r. poz. 1268 ze zm.) oraz art. 7 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 20 marca 2015 r. o zmianie ustawy Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2015 r. poz. 541) stwierdziło brak podstaw do stwierdzenia nieważności decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego nr [...] z dnia 15 marca 2019 r.

Powyższa decyzja została wydana w następującym stanie faktycznym i prawnym.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze, po rozpatrzeniu odwołania M. P., decyzją nr [...] z dnia 15 marca 2019 r. uchyliło decyzję Starosty O. nr [...] z dnia 21 lutego 2019 r. w sprawie zatrzymania, na okres 3 miesięcy, od dnia 3 lutego 2019 r. do dnia 3 maja 2019 r. włącznie, prawa jazdy kat. A, B, B+E oraz T nr [...], wydanego przez Starostę O. w dniu 28 października 2009 r. na druku nr [...] i umorzyło postępowanie organu I instancji.

Pismem z dnia 21 kwietnia 2021 r. Prokurator Rejonowy w O. złożył sprzeciw od decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 15 marca 2019 r. W sprzeciwie zarzucono rażące naruszenie art. 102 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 5 stycznia 2011 r. o kierujących pojazdami oraz art. 7 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 20 marca 2015 r. o zmianie ustawy Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw, poprzez uznanie, że istnieje wątpliwość, której nie da się usunąć i rozstrzygnąć, jaką faktycznie prędkością poruszał się kierujący pojazdem, a zatem czy poruszał się z prędkością 101 km/h, co skutkowało uchyleniem decyzji Starosty [...] w sytuacji, kiedy podstawę wydania decyzji o zatrzymaniu prawa jazdy w trybie art. 102 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 5 stycznia 2011r. o kierujących pojazdami może stanowić wyłącznie informacja o ujawnieniu czynu polegającego na kierowaniu pojazdem z przekroczeniem dopuszczalnej prędkości o więcej niż 50 km/h na obszarze zabudowanym. W uzasadnieniu wniosku przytoczono stanowisko Naczelnego Sądu Administracyjnego zawarte w uchwale z dnia 30 czerwca 2019 r. sygn. akt I OPS 3/18, wedle którego podstawę wydania decyzji o zatrzymaniu prawa jazdy w trybie art. 102 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 5 stycznia 2011 r. o kierujących pojazdami w związku z art. 7 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 20 marca 2015 r. o zmianie ustawy - Kodeks Karny oraz niektórych innych ustaw, może stanowić wyłącznie informacja o ujawnieniu czynu polegającego na kierowaniu pojazdem z przekroczeniem dopuszczalnej prędkości o więcej niż 50 km/h na obszarze zabudowanym. Ponadto powołano się na wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 23 czerwca 2020 r. sygn. akt VII SA/Wa 2699/19, który uznał, że według art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 marca 2015 r. jedyną i wyłączną podstawę, która obliguje organ do wydania decyzji o zatrzymaniu prawa jazdy może stanowić wymieniona informacja także w sytuacji gdy kierujący pojazdem kwestionuje, że dopuścił się popełnienia przypisanego mu naruszenia prawa.