Wyrok WSA w Opolu z dnia 2 marca 2022 r., sygn. I SA/Op 578/21

Podatkowe postępowanie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Gerard Czech Sędziowie Sędzia WSA Grzegorz Gocki Asesor sądowy Anna Komorowska-Kaczkowska (spr.) po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 2 marca 2022 r. sprawy ze skargi D. K. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w O. z dnia [...], nr [...] w przedmiocie zaliczenia z urzędu nadpłaty podatku dochodowego od osób fizycznych za 2020 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi wniesionej przez D. K. (dalej jako: Skarżący, Podatnik, Wnioskodawca) jest postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w O. z dnia [...] nr [...], którym organ ten działając na podstawie przepisu art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm. aktualnie Dz. U. z 2021 r. poz.1540 ze zm.) [dalej: O.p.] - utrzymał w mocy postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w K. z dnia [...] nr [...] w sprawie zaliczenia z urzędu z dniem 23 lutego 2021 r. nadpłaty podatku dochodowego od osób fizycznych za 2020 r. (PIT-37) w kwocie 1.109 zł na poczet zaległości w podatku od towarów i usług za marzec 2012 r. w wysokości 617,99 zł i odsetek za zwłokę w wysokości 491,01 zł.

Jak wynika z akt sprawy, Naczelnik Urzędu Skarbowego w K., działając na podstawie art. 76 § 1 i art. 76a § 1 i § 2 pkt 1 O.p. postanowieniem z [...] nr [...] zaliczył z urzędu z dniem 23 lutego 2021 r. nadpłatę podatku dochodowego od osób fizycznych za 2020 r. w kwocie 1.109 zł na poczet zaległości w podatku od towarów i usług za marzec 2012 r. w wysokości 617,99 zł i odsetek za zwłokę w wysokości 491,01 zł.

Na to postanowienie Skarżący wniósł zażalenie z dnia [...], które uzupełnił pismem z dnia 8 września 2021 r. W uzasadnieniu Skarżący wniósł o uchylenie postanowienia w całości i zwrot kwoty 5.018,75 zł, w tym kwoty 1.109 zł, zaliczonej z nadpłaty podatku dochodowego. Skarżący zarzucił naruszenie prawa materialnego, tj. art. 76 w związku z art. 76a i art. 76b O.p. poprzez zaliczenie nadpłaty podatku dochodowego na poczet przedawnionego zobowiązania z tytułu podatku od towarów i usług za marzec 2012 r. Wskazał, że Naczelnik Urzędu Skarbowego w K. w dniu 10 sierpnia 2021 r. wysłał postanowienie o zaliczeniu nadpłaty podatku dochodowego na poczet przedawnionego 31 grudnia 2017 r. zobowiązania z tytułu podatku od towarów i usług za marzec 2012 r. Postanowieniem tym zaliczył również nadpłatę w wysokości 1.109 zł, tymczasem w związku z korektą zeznania rocznego (możliwość taką gwarantuje art. 81 O.p.), którą Skarżący złożył dnia 29 kwietnia 2021 r., kwota nadpłaty była niższa i wynosiła 182 zł. W dniu nadania postanowienia organ podatkowy miał zatem wiedzę, że kwota nadpłaty jest inna. Skarżący zauważył, że na zwrot nadpłaty organ podatkowy ma trzy miesiące. Według Skarżącego, skoro kompensata zakłada jednoczesne wygaśnięcie dwóch wierzytelności, to nie może ona nastąpić w przypadku, w którym istnieje jedna wierzytelność większa, druga mniejsza. Zdaniem Skarżącego, ależy także odróżnić moment dokonania zaliczenia (wydania postanowienia w tym przedmiocie) od momentu, w którym zaliczenie następuje. Ponadto organ podatkowy nadpłatę za 2020 r. zaliczył na poczet nieistniejącego zobowiązania w podatku od towarów i usług za marzec 2012 r., ponieważ przedawniło się ono dnia 31 grudnia 2017 r.