Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 11 lutego 2022 r., sygn. IV SA/Po 971/21

Inne

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Maria Grzymisławska-Cybulska (spr.) Sędzia WSA Tomasz Grossmann Asesor sądowy WSA Sebastian Michalski po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 11 lutego 2022 r. sprawy ze skargi M. W. na czynność Starosty [...] z dnia [...] września 2021 r. nr [...] w przedmiocie odmowy zakwalifikowania do odbycia szkolenia dla kandydatów do pełnienia funkcji rodziny zastępczej 1. stwierdza bezskuteczność zaskarżonej czynności; 2. zasądza od Starosty [...] na rzecz skarżącej M. W. kwotę [...]zł ([...] złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Pismem z dnia [...] października 2021 r. M. W. (dalej także: "Skarżąca"), reprezentowana przez fachowego pełnomocnika, wniosła skargę na czynność Starosty (dalej także: Dyrektor PCPR, organ) z dnia [...] września 2021 r. z zakresu administracji publicznej dotyczącej uprawnień w przedmiocie negatywnej oceny możliwości zakwalifikowania jej na szkolenie dla kandydatów do pełnienia funkcji rodziny zastępczej.

Zaskarżonej czynności Skarżąca zarzuciła naruszenie:

1) przepisów prawa procesowego - art. 7 i 77 § 1 ustawy z dnia 14.06.1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2017 r. poz. 1257 ze zm., dalej: k.p.a.) w stopniu mającym istotny wpływ na wynik sprawy, poprzez niepodjęcie wszelkich czynności niezbędnych do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego sprawy, niezebranie całego materiału dowodowego w sprawie, a w konsekwencji przyjęcie, że skarżąca nie może zostać zakwalifikowana na szkolenie dla kandydatów do pełnienia funkcji rodziny zastępczej;

2) przepisów prawa materialnego - art. 42 ust. 1 i art. 43 ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej (Dz. U. z 2020 poz. 821, dalej: "ustawa") w stopniu mającym istotny wpływ na wynik sprawy poprzez niewłaściwe ich zastosowanie (błąd subsumcji), polegający na wadliwym uznaniu, że ustalony w sprawie konkretny stan faktyczny nie odpowiada stanowi faktycznemu określonemu w hipotezie określonej normy prawnej, a tym samym M. W. nie spełnia wymogów na kandydata do pełnienia funkcji rodziny zastępczej.