Wyrok WSA w Kielcach z dnia 20 stycznia 2022 r., sygn. I SA/Ke 461/21

Odpowiedzialność podatkowa osób trzecich

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Rojek Sędziowie Sędzia WSA Artur Adamiec Sędzia WSA Magdalena Chraniuk-Stępniak (spr.) Protokolant Starszy inspektor sądowy Anna Szyszka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 stycznia 2022 r. sprawy ze skargi M. P. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...]. nr [...] w przedmiocie odpowiedzialności członka zarządu za zaległości podatkowe spółki oddala skargę.

Uzasadnienie

Dyrektor Izby Skarbowej decyzją z [...] r.

nr [...] utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w K. z [...] r. nr [...] orzekającą o odpowiedzialności podatkowej M. P., jako byłego członka zarządu spółki [...] Sp. z o.o. w K. (Spółka), za zaległości Spółki z tytułu podatku od towarów i usług za II, III, IV kwartał 2014 r. w łącznej wysokości [...] zł oraz za odsetki za zwłokę od tych zaległości, liczone od terminu zobowiązania podatkowego do dnia wydania decyzji przez organ podatkowy pierwszej instancji w wysokości [...] zł; koszty postępowania egzekucyjnego w łącznej kwocie [...]zł i jednocześnie określającej, że odpowiedzialność ta ma charakter odpowiedzialności solidarnej ze Spółką oraz pozostałym członkiem zarządu - R. P..

Organ wskazał na przepisy Ordynacji podatkowej stanowiące podstawę prawną rozstrzygnięcia, tj. art. 107 § 1 i § 2, art. 116 § 1, § 2 i § 4 oraz wymienił wynikające z nich przesłanki orzekania o odpowiedzialności osób trzecich.

Odnosząc się do zarzutów odwołania Dyrektor wskazał, że ewidentne jest istnienie zobowiązań Spółki, za które orzeczono odpowiedzialność M. P.. Wynikają one z wydanej decyzji przez Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego

w K. z [...] r., znak [...], określającej wysokość zobowiązania podatkowego z tytułu podatku od towarów i usług za II, III i IV kwartał 2014 r. dla Spółki (kserokopia przedmiotowej decyzji znajduje się w aktach sprawy). Decyzja ta została doręczona w trybie art. 150 § 4 Ordynacji podatkowej, na zgłoszony adres siedziby Spółki, tj. ul. [...]/3, [...]. Od powyższej decyzji Spółka nie złożyła odwołania, w związku z czym stała się ona ostateczna w administracyjnym toku instancji. Pełnomocnik strony zarzuca, że ww. decyzja została wydana z rażącym naruszeniem prawa, ponieważ nie doszło do jej skutecznego doręczenia, zaś za potwierdzenie odbioru organ I instancji błędnie uznaje niepodjętą w terminie przesyłkę adresowaną na Spółkę ul. [...]/3,[...], która została zwrócona organowi [...] r. Wskazuje, że organ I instancji rażąco naruszył art. 151 a w związku z art. 108 § 1 ust. 2 lit. a Ordynacji podatkowej, w związku z czym przedmiotowa decyzja nie weszła do obrotu prawnego i należy stwierdzić z urzędu jej nieważność.