Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 16 grudnia 2021 r., sygn. II SA/Ol 870/21

Pomoc społeczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Katarzyna Matczak Sędziowie sędzia WSA Beata Jezielska (spr.) sędzia WSA Ewa Osipuk Protokolant starszy referent Małgorzata Gaida po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 grudnia 2021 roku sprawy ze skargi J. O. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie zasiłku rodzinnego wraz z dodatkiem uchyla zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzję organu I instancji.

Uzasadnienie

Decyzją z "[...]" Wojewoda "[...]" (dalej jako: Wojewoda lub organ I instancji), na podstawie oraz art. 5, art. 6, art. 8, art. 21 i art. 23a ustawy z 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (tekst jednolity Dz.U. z 2020 r., poz. 111 ze zm., dalej jako: u.ś.r.) w zw. z art. 2, art. 3 ust. 1 lit. j), art. 67, art. 68 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 883/2004 z 29 kwietnia 2004 r. w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego (Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej Nr L 166/1 z 30 kwietnia 2004 r., dalej jako: rozporządzenie nr 883/2004) oraz art. 60 ust. 1 i ust. 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 987/2009 z 16 września 2009 r. dotyczącego wykonania rozporządzenia nr 883/2004 w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego (Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej Nr L 284/1 z 30 października 2009 r. ze zm, dalej jako: rozporządzenie nr 987/2009), odmówił J. O. (dalej jako: strona lub skarżąca) prawa do zasiłku rodzinnego na dziecko - H. O. na okres od 1 listopada 2016 r. do 31 października 2017 r. oraz jednorazowego dodatku do zasiłku rodzinnego z tytułu rozpoczęcia roku szkolnego na dziecko, na okres 2017/2018. W uzasadnieniu decyzji podano, że wnioskiem z 22 września 2016 r. strona wystąpiła o ustalenie prawa do zasiłku rodzinnego oraz dodatków do zasiłku rodzinnego na okres zasiłkowy 2016/2017. Decyzją z "[...]" Burmistrz P. (dalej jako: Burmistrz) przyznał stronie wnioskowane świadczenia. Pismem Marszałka Województwa "[...]" z 14 października 2016 r., zmienionym przez Wojewodę pismami z 2 lipca 2019 r., 9 czerwca 2020 r. oraz 17 czerwca 2020 r., ustalono, że w przedmiotowej sprawie przepisy o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego miały zastosowanie w okresach od 1 października 2006 r. do 30 czerwca 2008 r., od 1 lutego 2009 r. do 31 maja 2019 r. oraz od 1 lutego 2020 r. do 30 czerwca 2020 r. W związku z tym decyzją z "[...]" Burmistrz uchylił własną decyzję z "[...]" i przesłał wniosek strony wraz z dokumentami do rozpatrzenia przez Wojewodę. W toku postępowania ustalono, że strona razem z dzieckiem przebywa w Polsce i w okresie od 9 maja 2016 r. do 26 marca 2020 r. wykonywała pracę zawodową w Polsce. Natomiast ojciec dziecka w okresie: od 18 września 2006 r. do 17 czerwca 2008 r., od 1 lutego 2009 r. do 31 maja 2019 r. oraz od 13 stycznia 2020 r. do 12 czerwca 2020 r. przebywał i pracował na terenie Norwegii, zaś w okresie od 10 września 2015 r. do 9 marca 2016 r. był zarejestrowany jako osoba bezrobotna bez prawa do zasiłku w Polsce. Wskazano, że powyższe okoliczności ustalono na podstawie informacji uzyskanych z norweskiej instytucji właściwej ds. świadczeń rodzinnych z 6 czerwca 2020 r. i 5 listopada 2020 r., pisma z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w G. z 30 października 2020 r., oświadczenia strony z 16 czerwca 2020 r., a także informacji z portalu informacyjno-usługowego Emp@tia. Powołując się na art. 67, 68 ust. 1 rozporządzenia nr 883/2004 oraz załączniki do tego rozporządzenia podano, że biorąc pod uwagę okoliczności sprawy, tj. przebywanie i wykonywanie pracy zawodowej przez ojca dziecka na terenie Norwegii, wykonywanie pracy zawodowej przez stronę w Polsce oraz przebywanie dziecka w Polsce, organ I instancji uznał, że krajem pierwszeństwa do wypłaty świadczeń w okresie od 1 listopada 2016 r. do 31 października 2017 r. jest Polska i rozpatrzył wniosek strony w oparciu o kryteria wskazane w przepisach u.ś.r. Ustalono, że "uzysk" netto strony za czerwiec 2016r., z tytułu wykonywania pracy w Polsce wyniósł 1355,69 zł, "uzysk" netto jej małżonka za kwiecień 2016r., z tytułu wykonywania pracy w Norwegii, wyniósł 5614 NOK, czyli 2664,31 zł według kursu z 28 kwietnia 2016 r. Podano, że z uwagi na fakt, że w okresie od 10 września 2015r. do 9 marca 2016r. małżonek strony był zarejestrowany jako osoba bezrobotna, bez prawa do zasiłku w Polsce, "utracono mu" dochody osiągnięte za granicą za rok 2015, czyli 52325,38 zł (informacja z Ministerstwa Finansów) i wzięto pod uwagę uzysk za kwiecień 2016r. Dochody strony za 2015 r. również zostały utracone. Zatem w 2015r. rodzina uzyskała dochód 0 zł. Natomiast po uwzględnieniu dochodów uzyskanych przez stronę i jej małżonka, miesięczny dochód rodziny wyniósł w okresie od 1 listopada 2016r. do 31 października 2017r. - 4020 zł (tj. "uzysk" małżonka strony za kwiecień 2016r. i strony za czerwiec 2016r.), co w przeliczeniu na osobę wynosi 1340 zł. Zatem dochód rodziny w przeliczeniu na osobę, przekroczył ustawowe kryterium dochodowe, określone w art. 5 u.ś.r. Jednocześnie ustalono, że różnica pomiędzy dochodem rodziny a kryterium dochodowym, określonym w art. 5 ust. 1 u.ś.r., pomnożonym przez liczbę członków rodziny, jest wyższa od łącznej kwoty zasiłków rodzinnych wraz z dodatkami przysługujących danej rodzinie w okresie zasiłkowym, na który jest ustalane prawo do tych świadczeń, co powoduje, że brak jest podstaw do przyznania zasiłku w trybie określonym w art. 5 ust. 3 - 3d u.ś.r. Poinformowano stronę, że organ I instancji poinformuje instytucję zagraniczną o przedmiotowej decyzji celem ustalenia prawa do dodatku dyferencyjnego.