Wyrok WSA w Krakowie z dnia 22 grudnia 2021 r., sygn. II SA/Kr 1123/21

; Dnia 22 grudnia 2021 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Jacek Bursa (spr.) Sędziowie: WSA Piotr Fronc WSA Małgorzata Łoboz po rozpoznaniu w dniu 22 grudnia 2021 roku na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi K. L. i P. L. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 15 lipca 2021 roku, znak: [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji skargę oddala

Uzasadnienie

Prezydent Miasta Krakowa ostateczną decyzją z dnia 5 kwietnia 2011 r., Nr [...] nakazał współwłaścicielom działki nr [...] obr. [...] W. W., J. W., J. N., B. P., J. P., T. K., K. K., M. K., firma A - solidarnie wykonać urządzenie zapobiegające szkodom, które umożliwi swobodny odpływ wód opadowych z działek nr [...], [...], [...] obr. [...] zgodnie z naturalnym spadkiem terenu w kierunku południowym, w punkcie 2 decyzji orzeczono, że urządzenie należy wykonać zgodnie ze sztuką budowlaną i obowiązującymi przepisami,

[...] i P. L. złożyli wniosek o stwierdzenie nieważności w/w decyzji wskazując, iż są współwłaścicielami działki nr [...] obręb [...], stanowiącej drogę dojazdową do domów dwurodzinnych, którzy zostali na mocy decyzji Prezydenta Miasta Krakowa z dnia 5 kwietnia 2011 r. obciążeni obowiązkiem wykonania urządzenia zapobiegającego szkodom w postaci zalewania działek bezpośrednio z tą drogą sąsiadujących. Wnioskodawcy zaznaczyli, że w/w decyzja została wydana w oparciu o art. 29 ust. 3 poprzednio obowiązującego Prawa wodnego, a z jego brzmienia wynika, że w razie stwierdzenia zaistnienia wskazanych w tym przepisie przesłanek, obligatoryjnym elementem rozstrzygnięcia decyzji powinno być oprócz ustanowienie obowiązku wykonania urządzenia, doprecyzowanie takich kwestii jak rodzaj urządzenia (w tym jego parametry i lokalizacja), sposób czy termin jego wykonania. Tymczasem w decyzji, której dotyczy wniosek, organ ograniczył się do lakonicznego wskazania na obowiązek "wykonania urządzenia", nie precyzując znaczenia tego określenia w żaden sposób. Wobec tego, zdaniem wnioskodawców- decyzja była niewykonalna już w chwili jej wydania i jej niewykonalność trwa do dziś. To z kolei, na podstawie art. 156 § 1 pkt 5 kpa stanowi podstawę do ubiegania się od organu wyższego stopnia w stosunku do organu, który wydał decyzję, stwierdzenia jej nieważności.