Wyrok WSA w Krakowie z dnia 17 grudnia 2021 r., sygn. III SA/Kr 1003/21

Pomoc społeczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Elżbieta Czarny-Drożdżejko Sędziowie WSA Katarzyna Marasek-Zybura (spr.) WSA Tadeusz Kiełkowski po rozpoznaniu w dniu 17 grudnia 2021 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 28 kwietnia 2021 r., znak [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję organu I instancji.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 18 stycznia 2021 r., znak: [...] Wójt Gminy B odmówił A. K. (dalej: skarżąca) prawa do świadczenia pielęgnacyjnego w związku z koniecznością stałej opieki nad matką A. Ł.

W uzasadnieniu organ I instancji wskazał, że skarżąca nie spełnia przesłanki z art. 17 ust. 1b ustawy o świadczeniach rodzinnych, (Dz.U. z 2018 r., poz. 2220, dalej: u.ś.r.) do przyznania świadczenia pielęgnacyjnego. Organ wyjaśnił, że orzeczeniem z dnia 17 kwietnia 2020 r., Lekarz Orzecznik ZUS-u stwierdził niezdolność matki skarżącej do samodzielnej egzystencji. W orzeczeniu wskazano również, że nie da się ustalić daty powstania ww. niezdolności oraz, że istniała ona w dniu 1 marca 2020 r. Organ podał, że również na podstawie orzeczenia o stopniu niepełnosprawności wydanego przez Powiatowy Zespół ds. Orzekania o Niepełnosprawności w dniu 14 kwietnia 2020 r. nie da się ustalić daty powstania niepełnosprawności matki skarżącej, natomiast ustalony stopień niepełnosprawności datuje się od dnia 10 grudnia 2019 r. Zatem niepełnosprawność ww. powstała później niż do ukończenia 18. roku życia oraz nie powstała w trakcie nauki w szkole lub w szkole wyższej. Organ podał też, że skutkiem wejścia w życie wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 21 października 2014 r., sygn. K 38/13 nie jest ani uchylenie art. 17 ust. 1b ustawy o świadczeniach rodzinnych, ani uchylenie decyzji przyznających świadczenia, ani też "wykreowanie prawa" do żądania świadczenia dla opiekunów dorosłych osób niepełnosprawnych, jeżeli niepełnosprawność podopiecznych nie powstała w okresie dzieciństwa. Organ zaznaczył, że decyzje w sprawie świadczeń rodzinnych nie są decyzjami uznaniowymi i ustawodawca nie zostawił organom tak zwanego "luzu decyzyjnego", ani możliwości odwołania się do zasad współżycia społecznego.