Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 3 grudnia 2021 r., sygn. II SA/Gl 787/21

1. Obalenie domniemania prawnego wynikającego z art. 3 ust. 1 pkt 19 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 797, dalej: "ustawa o odpadach") polega na udowodnieniu, że rzeczywisty stan faktyczny lub prawny jest inny niż wskazany we wniosku domniemania. Jednocześnie zaakcentować należy, że obalenie domniemania z art. 3 ust. 1 pkt 19 ustawy o odpadach nie wyklucza, że podmiot, na korzyść którego to domniemanie obalono, zostanie jednak ostatecznie uznany za posiadacza odpadów. To ostatnie będzie jednak możliwe po wykazaniu takich okoliczności faktycznych, w świetle których podmiot ten, niezależnie od tego, że jest władającym powierzchnią ziemi może być uznany za posiadacza odpadów ze względu na określone zachowanie stanowiące przejaw posiadania tych odpadów. Ciężar udowodnienia takich okoliczności spoczywa na organie, który w celu ich wykazania nie może już korzystać z domniemania wynikającego z art. 3 ust. 1 pkt 19 ustawy o odpadach.

2. Na gruncie art. 3 ust. 1 pkt 19 ustawy o odpadach przypisanie statusu posiadacza nie można uzależniać od stabilności posiadania pojmowanej według ściśle cywilistycznego podejścia. Posiadanie odpadów wiąże się z zasady z szeregiem uciążliwości i są one traktowane jako przedmioty „niechciane”. Stąd naturalnym jest dążenie posiadacza do szybkiego ich pozbycia się. Dlatego posiadaczem staje się również ten podmiot, który znajdujące się na jego nieruchomości porzucone odpady obejmuje w posiadanie po to, aby się ich pozbyć.

Teza urzędowa

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Grzegorz Dobrowolski, Sędziowie Asesor WSA Tomasz Dziuk (spr.), Sędzia WSA Stanisław Nitecki, po rozpoznaniu w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym w dniu 3 grudnia 2021 r. sprawy ze skarg M. M. i M. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Częstochowie z dnia [...]r. nr [...] w przedmiocie nakazu usunięcia odpadów oddala skargi.