Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 2 grudnia 2021 r., sygn. II SA/Gl 965/21

Zabezpieczenie społeczne

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Beata Kalaga - Gajewska, Sędziowie Sędzia NSA Bonifacy Bronkowski, Sędzia WSA Edyta Kędzierska (spr.), po rozpoznaniu w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym w dniu 2 grudnia 2021 r. sprawy ze skargi Z.K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Częstochowie z dnia [...]r. nr [...] w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Burmistrza Miasta i Gminy P. z dnia [...]r. nr [...].

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Częstochowie, w wyniku rozpoznania odwołania wniesionego przez skarżącego Z. K. utrzymało w mocy decyzję organu I instancji w przedmiocie odmowy przyznania wyżej wymienionemu prawa do świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu opieki nad córką.

W uzasadnieniu decyzji organ odwoławczy wskazał, że skarżący ma ustalone prawo do emerytury. Natomiast art. 17 ust. 5 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2020 r. poz. 111) jednoznacznie wyłącza prawo do świadczenia pielęgnacyjnego w sytuacji, w której osoba sprawująca opiekę ma ustalone prawo do emerytury. Organ podkreślił, że fakt posiadania przez wnioskodawcę prawa do emerytury stanowi negatywną przesłankę uniemożliwiającą przyznanie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego. Dodał, że przepis art. 17 ust. 5 pkt 1 lit. a ustawy jest normą bezwzględnie obowiązującą, co oznacza, że nie pozostawia organom administracji orzekającym w sprawach takich, jak niniejsza, żadnego luzu decyzyjnego. Wskazał, że na skutek wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 26 czerwca 2019 r., sygn. akt SK 2/17 art. 17 ust. 5 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych przestał obowiązywać z dniem 9 stycznia 2020 r. wyłącznie w zakresie, w jakim stanowi, że świadczenie pielęgnacyjne nie przysługuje, jeżeli osoba sprawująca opiekę ma ustalone prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy. W związku z tym organ stwierdził, że w rozpoznawanej sprawie zaistniała negatywna przesłanka ustawowa w postaci pobierania przez skarżącego emerytury, co uniemożliwia przyznanie mu prawa do wnioskowanego świadczenia.