Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 2 grudnia 2021 r., sygn. III SA/Gd 820/21

Pomoc społeczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Jolanta Sudoł (spr.), Sędziowie: Sędzia WSA Bartłomiej Adamczak, Sędzia WSA Janina Guść, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 2 grudnia 2021 r. sprawy ze skargi W. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 16 lipca 2021 r., nr [...] w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego oddala skargę.

Uzasadnienie

Prezydent Miasta S., działając na podstawie m.in. art. 17 ust. 1 pkt 4, art. 17 ust. 1a, art. 17 ust. 1b, art. 17 ust. 3-6 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2020 r., poz. 111 ze zm.; powoływanej dalej w skrócie jako: "u.ś.r." lub "ustawa"), decyzją z dnia 29 marca 2021 r. (nr [...]) odmówił przyznania W. W. (zwanej dalej także jako: "wnioskodawczyni", "strona" lub "skarżąca") prawa do świadczenia pielęgnacyjnego w celu sprawowania opieki nad niepełnosprawną siostrą - B. S.

Powodem odmowy przyznania wnioskowanego świadczenia było stwierdzenie przez organ pierwszej instancji, że w rozpatrywanej sprawie zachodzi negatywna przesłanka wskazana w art. 17 ust. 5 pkt 1 lit. a u.ś.r., bowiem W. W. pobiera emeryturę i nie wystąpiła o jej zawieszenie.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze (dalej także jako: "SKO"), po rozpatrzeniu wniesionego przez W. W. odwołania, w decyzją z dnia 16 lipca 2021 r. (nr [...]), wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity: Dz. U. z 2021 r., poz. 735) oraz art. 17 u.ś.r., utrzymało w mocy zakwestionowaną decyzję Prezydenta Miasta S.

SKO w uzasadnieniu swojej decyzji wskazało, że W. W., reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika, wnioskiem z dnia 25 lutego 2021 r. zwróciła się do Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w S. o przyznanie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego w związku z opieką nad niepełnosprawną w stopniu znacznym siostrą - B. S. Z załączonej do akt sprawy kopii orzeczenia o stopniu niepełnosprawności z dnia 14 listopada 2012 r. wynika, że B. S. jest osobą niepełnosprawną, a ustalony znaczny stopień niepełnosprawności datuje się od 31 października 2012 r. Wnioskodawczyni, począwszy od osiągnięcia wieku emerytalnego, tj. od 13 maja 2006 r., jest uprawniona do świadczenia emerytalnego. Z załączonego do akt sprawy wykazu czynności podejmowanych przez W. W. podczas opieki nad siostrą wynika, że są to codzienna kapie, prowadzenie do toalety, wymiana pieluchomajtek, przygotowanie ubioru i ubieranie, ćwiczenia fizyczne na rozruszanie stawów, podawanie leków i posiłków, sprzątanie, pranie, prasowanie, wizyty lekarskie, opłacanie rachunków, robienie zakupów, załatwianie spraw urzędowych, wyjścia na spacery, czytanie książek, układanie do snu, czuwanie podczas snu. Rodzice osoby wymagającej opieki nie żyją, nie ma też własnych dzieci. Z pisemnego oświadczenia wnioskodawczyni z dnia 25 lutego 2021 r., wynika, m.in. że zamieszkuje wspólnie z siostrą, która wymaga opieki, a ostatni okres zatrudnienia to rok 2004. Z ustaleń poczynionych w trakcie wywiadu wynika ponadto, że W. W. odpowiednio sprawuje opiekę nad siostrą, która od urodzenia cierpi na upośledzenie umysłowe. Stan B. S. pogorszył się w ostatnim czasie, wykryto u niej guza jelita grubego, dodatkowo ma anemię. Wymaga stałej opieki. Wnioskodawczyni całodobowo opiekuje się siostrą od wielu lat.