Wyrok WSA w Białymstoku z dnia 7 grudnia 2021 r., sygn. II SA/Bk 763/21

Pomoc społeczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Małgorzata Roleder, Sędziowie sędzia WSA Marek Leszczyński, asesor sądowy WSA Barbara Romanczuk (spr.), Protokolant st. sekretarz sądowy Sylwia Tokajuk, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 7 grudnia 2021 r. sprawy ze skargi H. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...] lipca 2021 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia zwrotu nienależnie pobranego świadczenia wychowawczego oddala skargę

Uzasadnienie

U podstaw zaskarżonego rozstrzygnięcia legły następujące ustalenia:

Decyzją Wójta Gmina R. z dnia [...] sierpnia 2020 r. nr [...], wydaną po ponownie przeprowadzonym postępowaniu, ustalono H. K. zwrot nienależnie pobranego świadczenia wychowawczego od dnia 1 lipca 2019 r. do 31 października 2019 r. w wysokości 6.000 zł wraz z odsetkami. Organ wskazał, że cała rodzina od kilku lat przebywa za granicą, zatem świadczenie wychowawcza zostało wypłacone mimo braku prawa do tego świadczenia.

Od powyższej decyzji odwołanie złożyła H. K. zarzucając nieważność postępowania z powodu rażącego naruszenia prawa (art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a w związku z art. 6 k.p.a), a w przypadku braku stwierdzenia przesłanek nieważności wniosła o uchylenie decyzji i przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia. Podała, że jej miejsce zamieszkania znajduje się w Polsce na terenie Gminy R., co potwierdzone zostało w wydziale meldunkowym Gminy R.. Nadto wskazała, że zawiadomienie o wszczęciu postępowania nie zawiera wszystkich niezbędnych cech i nie może otwierać drogi do postępowania wyjaśniającego w sprawie.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w B. decyzją z dnia [...] lipca 2021 r. nr [...] utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję organu I instancji.

W uzasadnieniu swego stanowiska organ odwoławczy podkreślił, że sprawa jest rozpoznawana po raz drugi, gdyż decyzją Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...].07.2020 r. nr [...] uchylono decyzję organu I instancji z dnia [...].11.2019 r. nr [...] i przekazano sprawę do ponownego rozpatrzenia. Kolegium zwróciło uwagę na obowiązującą od 1 lipca 2019 r. nowelizację ustawy o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci oraz na przepis przejściowy tj. art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy z 26 kwietnia 2019 r. o zmianie ustawy o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2019 r. poz. 924). W świetle przepisu przejściowego, w sprawach o świadczenie wychowawcze za okres do 30 czerwca 2019 r. stosuje się przepisy ustawy o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci w dotychczasowym brzmieniu, z wyłączeniem art. 20 ust. 3 i 4 tej ustawy, który stosuje się w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą. Ponieważ świadczenia zostały przyznane na okres od 1.07.2019 r. do 31.05.2020 r. to w omawianej sprawie zastosowanie powinien znaleźć nowy stan prawny. Ponadto Kolegium zarzuciło organowi brak wyraźnego wskazania, która z przesłanek w sprawie została przez organ zastosowana, a także Kolegium uznało, iż materiał dowodowy wymaga uzupełnienia w zakresie miejsca zamieszkania dzieci i samej skarżącej.