Wyrok WSA w Szczecinie z dnia 25 listopada 2021 r., sygn. II SA/Sz 983/21

Budowlane prawo

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Stefan Kłosowski Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Sokołowska, Asesor WSA Krzysztof Szydłowski (spr.) po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 25 listopada 2021 r. sprawy ze skargi T. Ł., B. S., I. C., R. C. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie warunków zabudowy oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z [...] lipca 2021 roku, nr [...], Samorządowe Kolegium Odwoławcze (dalej powoływane jako Kolegium lub organ odwoławczy) po rozpatrzeniu odwołań T. L. oraz B. S. orzekło o utrzymaniu z mocy decyzji nr [...] Burmistrza M. z dnia [...] września 2020 r. ustalającej na rzecz G. i G. Z. (dalej powoływanych jako inwestorzy) warunki zabudowy dla inwestycji polegającej na legalizacji samowolnie wybudowanego budynku letniskowego, gmina M., obręb nr [...] W. , ul. [...], działka nr [...].

Jak podał w uzasadnieniu powyższego rozstrzygnięcia organ odwoławczy, zaskarżona odwołaniem decyzja Burmistrza M. ustalająca warunki zabudowy zapadła w ponownie prowadzonym postępowaniu administracyjnym, w wyniku uprzedniego dwukrotnego uchylenia wcześniejszych decyzji Burmistrza M. nr [...] z dnia [...] lutego 2019 r. oraz nr [...] z dnia [...] sierpnia 2019 r.

W poddanej ocenie organu odwoławczego decyzji, organ pierwszej instancji w oparciu o analizę funkcji oraz cech zabudowy i zagospodarowania terenu, ustalił warunki i szczegółowe zasady zagospodarowania terenu i jego zabudowy stwierdzając jednocześnie, że planowana inwestycja stanowi kontynuację funkcji istniejącej zabudowy. Natomiast odwołujący w treści odwołania wskazywali, że decyzja organu pierwszej instancji w sposób rażący narusza przepisy postępowania administracyjnego i legalizuje działania bezprawne, których dopuścili się inwestorzy. Odwołujący podnieśli, że przedmiotowe postępowanie zostało wszczęte odnośnie samowoli budowlanej jaką jest budynek garażowy z poddaszami użytkowymi, a nie budynek letniskowy oraz, że nie wystąpiły żadne okoliczności, które pozwoliłyby na tak znaczące przekwalifikowanie przedmiotu postępowania. Odwołujący wskazywali również, że Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w K. nałożył na wnioskodawców obowiązek przedłożenia oświadczenia o posiadanym prawie dysponowania nieruchomością na cele budowlane, a takie zdaniem odwołujących możliwe jest do uzyskania jedynie po uzyskaniu zgody na legalizację przedmiotowej inwestycji przez wszystkich współwłaścicieli nieruchomości. Wobec tego odwołujący stwierdzili, że wnioskodawcy nie wywiązali się z nałożonego na nich obowiązku. Następnie odwołujący ponowili stawiany już w poprzednich odwołaniach zarzut, że zostały zamurowane otwory wentylacyjne w ich pomieszczeniach, co jest działaniem niezgodnym z prawem i naraża ich interesy. Odwołujący wskazali ponadto, że przedmiotowy budynek został wybudowany obok dwóch garaży z pomieszczeniami gospodarczymi, a nie obok budynków letniskowych jak wskazał organ pierwszej instancji.