Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 3 listopada 2021 r., sygn. II SA/Ol 800/21

Transport

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Beata Jezielska (spr.) Sędziowie sędzia WSA Piotr Chybicki sędzia WSA Tadeusz Lipiński po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 3 listopada 2021 r. sprawy ze skargi A. L. na decyzję Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie kary za naruszenie przepisów o transporcie drogowym oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z "[...]" Wojewódzki Inspektor Transportu Drogowego (dalej jako: organ I instancji), na podstawie art. 92a ust. 1, 6, 7 oraz zał. nr 3 lp. 9.1., 6.1.5., 1.5. do ustawy z 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (tekst jednolity Dz.U. z 2019 r. poz. 2140 ze zm., dalej jako: u.t.d.), po ponownym rozpatrzeniu sprawy, nałożył na A. L. prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą M. A. L. (dalej jako: strona lub skarżący) karę pieniężną w wysokości 3800 zł za naruszenia: 1. wykonywanie przewozu drogowego pojazdem nieposiadającym aktualnego okresowego badania technicznego potwierdzającego jego zdatność do ruchu drogowego - za każdy pojazd (2000 zł); 2. wykonywanie przewozu drogowego pojazdem wyposażonym w urządzenie rejestrujące lub cyfrowe urządzenie rejestrujące bez wymaganego sprawdzenia okresowego, badania kontrolnego lub kalibracji (1000 zł); 3. niezgłoszenie w formie pisemnej, w postaci papierowej lub elektronicznej, organowi, który udzielił zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego lub licencji, zmiany danych, o których mowa odpowiednio w art. 7a i art. 8 u.t.d. w wymaganym terminie - za każdą zmianę (800 zł). W uzasadnieniu decyzji podniesiono, że 21 maja 2019 r. zatrzymano do kontroli samochód ciężarowy marki Mercedes o nr. rej. "[...]" wraz z przyczepą marki Renders o nr rej. "[...]", którym kierował K. P., wykonując przejazd w ramach krajowego transportu drogowego rzeczy. Kierujący okazał do kontroli wypis z licencji na wykonywanie krajowego transportu drogowego rzeczy wydanej przez Starostę P. przedsiębiorcy A. L. z siedzibą w R. Ustalono, że pojazd marki Renders nie posiadał ważnych badań technicznych potwierdzających zdatność do ruchu, gdyż termin badania technicznego upłynął 3 sierpnia 2018 r. Ponadto na podstawie tabliczki pomiarowej stwierdzono, że termin badania okresowego tachografu zainstalowanego w kontrolowanym pojeździe upłynął 2 grudnia 2018 r., zaś data ostatniego badania kontrolnego to 2 grudnia 2016 r. Powyższe ustalenia odnotowano w protokole kontroli z 21 maja 2019 r., w którym jako podmiot wykonujący przewóz wpisano: A. C., J. D. M. s.c. z siedzibą T. "[...]", "[...]" Ż. Następnie wszczęto postępowanie administracyjne w sprawie nałożenia kary pieniężnej na stronę, na którą decyzją z "[...]" nałożono karę pieniężną w wysokości 3000 zł. Od decyzji tej strona wniosła odwołanie do Głównego Inspektora Transportu Drogowego (dalej jako: GITD lub organ odwoławczy), który decyzją z "[...]" utrzymał w mocy decyzję organu I instancji. Jednakże w wyniku wniesienia skargi Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie wyrokiem z 9 lipca 2020 r. (sygn. akt II SA/Ol 100/20), uchylił zaskarżoną decyzję organu odwoławczego, zaś decyzją z "[...]" GITD uchylił decyzję organu I instancji i przekazał sprawę temu organowi do ponownego rozpatrzenia, wskazując na konieczność dokładnego i pełnego wyjaśnienia stanu faktycznego sprawy oraz prawidłowego oznaczenia strony postępowania. W toku ponownie przeprowadzonego postępowania ustalono, że skontrolowane pojazdy należały do strony, zaś kierujący pojazdem okazał do kontroli wypis z licencji na wykonywanie krajowego transportu drogowego rzeczy wydanej na rzecz strony. Z wyjaśnień kierowcy wynika, że był on zatrudniony w firmie strony w charakterze kierowcy od maja 2018 r. do listopada 2019 r. i w tym okresie jeździł na zlecenie przedmiotowymi pojazdami. Z tego powodu, w ocenie organu I instancji, błąd w dacie kontroli oraz błąd w protokole kontroli polegający na wpisaniu nazwy innego przedsiębiorcy jako podmiotu wykonującego przewóz nie mają wpływu na wynik sprawy. Wskazano, że w warunkach kontroli drogowej niejednokrotnie trudno jest ustalić w sposób jednoznaczny dane podmiotu wykonującego przewóz, zaś wyjaśnieniu wszelkich wątpliwości służy postępowanie administracyjne. W przedmiotowej sprawie ustalono, że stroną postępowania jest skarżący, posiadający licencję na wykonywanie krajowego transportu drogowego rzeczy wydaną przez Starostę P. Podkreślono, że NIP i REGON przedsiębiorcy w sposób jednoznaczny wskazują, że jest to ten sam podmiot gospodarczy. Ponadto wskazano, że przedsiębiorca nie zgłosił organowi licencyjnemu zmiany danych dotyczących miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, co wprowadziło w błąd organ kontrolny. Przedsiębiorca winien zaś spełniać wymagania określone w rozporządzeniu (WE) nr 1071/2009; w tym dotyczące posiadania adresu siedziby przedsiębiorcy, o której mowa w art. 5 lit. a rozporządzenia (WE) nr 1071/2009; tj. siedzibę położoną w tym państwie członkowskim wraz z lokalami, w których prowadzi główną działalność, w szczególności dokumenty księgowe, akta dotyczące pracowników, dokumenty zawierające dane na temat czasu prowadzenia pojazdu i odpoczynku oraz wszelkie inne dokumenty, do których dostęp musi mieć właściwy organ, aby sprawdzić, czy spełnione zostały warunki przewidziane w rozporządzeniu. W tej sytuacji nie sposób przyjąć, że przedsiębiorca nie miał wpływu na powstanie naruszenia, a naruszenie powstało wskutek zdarzeń niezależnych od niego. W ocenie organu I instancji strona nie tylko miała wpływ, ale też godziła się na powstanie naruszeń. Przed rozpoczęciem trasy nie dołożono należytej staranności, upewniając się, że pojazd, którym wykonywano przewóz drogowy, posiada ważne badania techniczne oraz czy tachograf został poddany przeglądowi w wymaganym terminie. Dodatkowo wyposażono kierowcę w wypis z licencji zawierający błędne dane dotyczące siedziby przedsiębiorcy.