Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 16 listopada 2021 r., sygn. II SA/Gl 685/21

Administracyjne postępowanie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Stanisław Nitecki, Sędziowie Sędzia WSA Elżbieta Kaznowska, Asesor WSA Aneta Majowska (spr.), , po rozpoznaniu w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym w dniu 16 listopada 2021 r. sprawy ze skargi K. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Katowicach z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia wychowawczego uchyla zaskarżoną decyzję.

Uzasadnienie

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Katowicach (dalej: "Kolegium", "organ"), działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 i art. 156 § 1 pkt 2 w związku z

art. 157 § i 2 i art. 158 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (obecnie: tekst jedn. Dz. U. z 2021 r., poz. 735 z późn. zm., dalej: "k.p.a.") po przeprowadzeniu na wniosek K. K. (dalej: "Strona", "Skarżący") postępowania w sprawie nieważności decyzji Prezydenta Miasta R. z dnia [...]r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania Stronie na okres 2019/2021 świadczenia wychowawczego na dziecko S. K., decyzją z dnia [...] r. nr [...] orzekło odmówić stwierdzenia nieważności opisanej wyżej decyzji Prezydenta Miasta R.. Zgodnie z treścią uzasadnienia - postępowanie w sprawie stwierdzenia nieważności wskazanej decyzji zostało wszczęte na wniosek Strony zawiadomieniem z dnia [...] r. nr [...]. W dalszej kolejności organ wyjaśnił, że stwierdzenie nieważności decyzji administracyjnej jest instytucją prawa mającą na celu wyeliminowanie z obrotu prawnego decyzji, zarówno ostatecznych jak

i nieostatecznych, obarczonych wadami kwalifikowanymi. Wskazał na przesłanki stwierdzenia nieważności powołując przy tym brzmienie przepisu art. 156 § 1 k.p.a. Przywołał również art. 156 § 2 k.p.a., a także art. 157 § 1 i 2 k.p.a. i art. 158 § 1 k.p.a. nadmieniając, że odmowa stwierdzenia nieważności decyzji następuje, jeśli w toku postępowania wyjaśniającego ustalono brak przyczyn nieważności, ponadto nawet jeśli istnieją wady decyzji, które nie są wadami nieważności, organ pozostaje zobowiązany odmówić stwierdzenia nieważności. Podkreślił, że nieważność istnieje tylko gdy decyzja jest dotknięta ściśle określonymi wadami wskazanymi w art. 156 § 1 k.p.a. W odniesieniu do wniosku Strony o stwierdzenie nieważności nadmienił, że Strona wniosła o nadpłatę świadczenia wychowawczego za okres od [...] kwietnia 2016 r, do 31 stycznia 2020 r. oraz o uwzględnienie przez organy administracji całej dokumentacji dotyczącej kształtowania się władzy rodzicielskiej rodziców małoletniego, uprawnień z tego wynikających, nieprawidłowego ustalenia stanu faktycznego co do miejsca zamieszkania syna u ojca, które zdaniem Strony uprawnia do otrzymania przedmiotowego świadczenia, co w rezultacie uzasadnia nieważność decyzji Prezydenta Miasta. Przeprowadzone postępowanie wyjaśniające oraz analiza akt sprawy doprowadziła organ do wniosku o braku podstaw do stwierdzenia nieważności wskazanej decyzji. Decyzja ta, w ocenie Kolegium, została wydana zgodnie z właściwością, nie została wydana z rażącym naruszeniem prawa, zatem nie zostały spełnione przesłanki, o których mowa w art. 156 § 1 k.p.a. Kolegium wyjaśniło, co należy rozumieć przez rażące naruszenie prawa w rozumieniu art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a., podkreślając że dochodzi do niego wówczas, gdy czynności zmierzające do wydania decyzji administracyjnej oraz treść załatwienia sprawy stanowią zaprzeczenie stanu prawnego sprawy w całości lub w części. Zgodnie z aktami sprawy Kolegium ustaliło, że Strona wnioskiem z dnia 29 sierpnia 2019 r. zwróciła się o ustalenie świadczenia wychowawczego za okres 2019/2021, okoliczności stanu faktycznego przywołane w tezach uzasadnienia decyzji Prezydenta Miasta zostały prawidłowo udokumentowane, również prawidłowo zastosowano przepisy ustawy o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci, przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego, a także przepisy w zakresie kształtowania władzy rodzicielskiej przysługującej rodzicom dziecka. Stronie przysługiwała ograniczona władza rodzicielska nad synem, która została powierzona matce małoletniego, w konsekwencji Strona nie była uprawniona do świadczenia wychowawczego. Kolegium nie stwierdziło również żadnej z pozostałych przesłanek wymienionych w art. 156 § 1 k.p.a., w ocenie Kolegium przedmiotowa decyzja nie dotyczy sprawy już uprzednio rozstrzygniętej inną decyzją ostateczną albo sprawą którą załatwiono milcząco, została skierowana do osoby będącej stroną w sprawie, decyzja nie była niewykonalna w dniu jej wydania, w razie jej wykonania nie wywołałaby czynu zagrożonego karą. Decyzja została doręczona Stronie w dniu