Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 24 listopada 2021 r., sygn. II SA/Gd 286/21

Kombatanci

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Jolanta Górska Sędziowie: Sędzia WSA Magdalena Dobek-Rak Sędzia WSA Marek Kraus (spr.) Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Katarzyna Sałek-Gałązka po rozpoznaniu w dniu 24 listopada 2021 r. w Gdańsku na rozprawie sprawy ze skargi H.N na decyzję Szefa Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia 10 marca 2021 r. nr [...] w przedmiocie świadczenia pieniężnego z tytułu pracy przymusowej uchyla zaskarżoną decyzję.

Uzasadnienie

1. Zaskarżoną decyzją z dnia 10 marca 2021 r. Szef Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych (dalej jako "organ"), działając na podstawie art. 2 pkt 2 lit. a i art. 4 ust. 1, 2 i 4 ustawy z dnia 31 maja 1996 r. o osobach deportowanych do pracy przymusowej oraz osadzonych w obozach pracy przez III Rzeszę i Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich (tj. Dz.U. z 2019 r., poz. 1168, dalej jako "ustawa o osobach deportowanych do pracy przymusowej"), odmówił przyznania H. N. (dalej jako "Skarżąca") uprawnienia do świadczenia określonego w ww. ustawie.

2. Rozstrzygnięcie zapadło na tle następującego stanu faktycznego i prawnego sprawy:

2.1. Skarżąca złożyła wniosek w przedmiocie przyznania uprawnienia do świadczenia przewidzianego w ustawie o osobach deportowanych, jako tytuł przyznania tego świadczenia wskazując przymusową pracę w majątku w G., który był pod zarządem niemieckim - E. D., od stycznia 1940 r. do końca marca 1945 r. Skarżąca wskazała, że przymusowo pracowała wraz z siostrą i bratem B. w majątku zarządzanym przez ww. osobę w ww. okresie, codziennie od godziny 7:00 do 18:00, nie otrzymując strawy ani zapłaty. Zajmowała się doglądaniem ok. 150 sztuk królików (angor). Jej praca polegała na sprzątaniu klatek i karmieniu oraz czesaniu królików. Praca ta w ocenie Skarżącej była ciężka i wyczerpująca jak na 8 letnią dziewczynkę. Skarżąca wskazała również, że w pracy i na terenie majątku czy na ulicy nie wolno jej było rozmawiać po polsku, a gdy mówiła w języku polskim, była natychmiast karana biciem rózgą, również po twarzy.