Wyrok WSA w Krakowie z dnia 15 października 2021 r., sygn. III SA/Kr 466/21

Transport

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Maria Zawadzka Sędziowie : WSA Renata Czeluśniak WSA Tadeusz Kiełkowski (spr.) po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 15 października 2021 r. sprawy ze skargi M. Z. na czynność Dyrektora Miejskiego Zarządu Dróg w przedmiocie odmowy wyrażenia zgody na korzystanie z przystanków autobusowych I. stwierdza bezskuteczność zaskarżonej czynności, II. zasądza od Dyrektora Miejskiego Zarządu Dróg na rzecz skarżącego M. Z. kwotę 200 zł (dwieście złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Pismem z dnia 5 stycznia 2021 M. Z. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie skargę na czynność (akt) Dyrektora Miejskiego Zarządu Dróg z dnia 8 grudnia 2020 r., znak [...], w przedmiocie odmowy wydania zgody na korzystanie z przystanków autobusowych na terenie miasta N dla linii autobusowej L - N. Skarżący wniósł o stwierdzenie bezskuteczności zaskarżonej czynności (uchylenie zaskarżonego aktu), a także o zasądzenie na jego rzecz kosztów postępowania. Skarżący zaskarżonej czynności (aktowi) zarzucił rażące naruszenie przepisów prawa materialnego oraz przepisów postępowania, mogących mieć istotny wpływ na wynik sprawy, a w szczególności: 1) prawa procesowego tj. art. 7, art. 77, art. 80 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego - poprzez naruszenie zasady prawdy obiektywnej i przez zaniechanie wyjaśnienia istotnych okoliczności sprawy prowadzące w konsekwencji do wydania aktu/czynności o treści nieprzekonywającej pod względem prawnym i faktycznym; 2) prawa procesowego tj. art. 11 k.p.a. poprzez jego niezastosowanie i nie wyjaśnienie przyczyn odmowy uzgodnienia zasad korzystania z przystanków: "N ul. K Skrzyżowanie", "N ul. B Most", "N ul. R"; 3) prawa procesowego tj. zasady praworządności wyrażonej w art. 6 k.p.a. poprzez brak praworządnego prowadzenia postępowania i rozstrzygnięcia sprawy, 4) prawa materialnego tj. art. 32 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o publicznym transporcie zbiorowym, poprzez jego niezastosowanie, w sytuacji gdy przystanki o nazwie "N ul. K Skrzyżowanie", "N ul. B Most", "N ul. R" zostały określone przez Radę Miasta w uchwale w sprawie ustalenia przystanków komunikacyjnych dla przewoźników oraz zasad korzystania i stawek opłat za korzystanie z przystanków komunikacyjnych jako przystanki udostępnione zarówno operatorom jak i przewoźnikom, w świetle czego nie istniały żadne przeszkody do ustalania zasad korzystania z nich przez skarżącego; 5) prawa materialnego tj. § 2 ust. 1 lit. 9 w zw. z § 6 Rozporządzenia Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 10 kwietnia 2012 r. poprzez bezpodstawne zweryfikowanie całego projektu rozkładu jazdy przedłożonego przez przewoźnika, w sytuacji, gdy to organ właściwy do wydania/zmiany zezwolenia na regularny przewóz osób w krajowym transporcie drogowym uprawniony jest do przeprowadzenia weryfikacji projektu rozkładu, a nie organ dokonujący uzgadniania zasad korzystania z przystanków; 6) prawa procesowego tj. art. 19 k.p.a. poprzez dokonywanie rozstrzygnięć nienależących do kompetencji organu ustalającego zasady korzystania z przystanków w sytuacji, gdy organy zobligowane są z urzędu do przestrzegania swojej właściwości ustawowej.