Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 19 października 2021 r., sygn. I SA/Gd 950/21

Ubezpieczenie społeczne

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Zbigniew Romała, Sędziowie Sędzia WSA Irena Wesołowska, Sędzia WSA Ewa Wojtynowska (spr.), , po rozpoznaniu w Wydziale I w trybie uproszczonym w dniu 19 października 2021 r. sprawy ze skargi K. Ł. na decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia 8 grudnia 2020 r., nr [...] w przedmiocie odmowy prawa do zwolnienia z opłacania należności z tytułu składek należnych za marzec 2020 r. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzająca ją decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia 19 sierpnia 2020 r. nr [...].

Uzasadnienie

Wnioskiem z dnia 8 kwietnia 2020 r. płatniczka składek K.Ł. (dalej: Skarżąca), wystąpiła do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (dalej: Organ I instancji) o zwolnienie z obowiązku opłacenia składek na obowiązkowe ubezpieczenia emerytalne, rentowe i wypadkowe, dobrowolne ubezpieczenie chorobowe, ubezpieczenie zdrowotne za miesiące od marca do maja 2020 roku.

Organ I instancji decyzją z dnia 19 sierpnia 2020 r., odmówił K.Ł. prawa do zwolnienia z opłacania należności z tytułu składek na własne obowiązkowe ubezpieczenie emerytalne i rentowe oraz wypadkowe, dobrowolne ubezpieczenie chorobowe, ubezpieczenie zdrowotne za marzec 2020 r., albowiem Skarżąca nie złożyła w terminie do 30 czerwca 2020 r. deklaracji rozliczeniowej za ww. okres.

Pismem z dnia 3 września 2020 r. Skarżąca zwróciła się o ponowne rozpatrzenie sprawy.

Decyzją z dnia 8 grudnia 2020 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych (dalej: ZUS, Organ rentowy) działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2020 r. poz. 256 ze zm.) - dalej "k.p.a." oraz art. 31zq ust. 8 w zw. z art. 31zq ust. 3 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz.U z 2020 r. poz. 374 ze zm.) - dalej jako "ustawa COVID-19", utrzymał w mocy decyzję Organu I instancji.