Wyrok WSA w Warszawie z dnia 27 września 2021 r., sygn. VI SA/Wa 1399/21

Własność przemysłowa

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dorota Dziedzic - Chojnacka Sędziowie Sędzia WSA Tomasz Sałek (spr.) Sędzia WSA Dorota Pawłowska po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 27 września 2021 r. sprawy ze skargi F. S.A. z siedzibą w T. na decyzję Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej z dnia [...] lutego 2021 r. nr [...] w przedmiocie oddalenia sprzeciwu wobec zgłoszenia znaku towarowego oddala skargę

Uzasadnienie

1 UZASADNIENIE

W dniu 25 października 2017 r. A. G. (prowadzący działalność gospodarczą pod firmą "B." - dalej też jako "wnioskodawca", "zgłaszający" lub "uczestnik") złożył w Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (dalej w skrócie także jako "organ", "Urząd" lub "UPRP") podanie o udzielenie prawa ochronnego na znak towarowy "PierniKarnia Starotoruńska" (zarejestrowany pod numerem zgłoszenia [...] - dalej też w skrócie jako "sporny znak") przeznaczony do sygnowania:

- towarów z klasy 30 stanowiących pierniki;

- usług z klasy 41, tj. w zakresie edukacji; publikowania książek; organizowania i prowadzenia warsztatów (szkolenia), organizowania wystaw z dziedziny kultury lub edukacji;

Sporny znak jest znakiem słowno-graficznym, na który składa się grafika brązowej karety, ciągniętej przez brązowego konia, obwiedzionych jasnobrązową i ciemnobrązową obwódką. W środku karety znajduje się czerwone serce. Poniżej karety znajduje się napis PierniKarnia Starotoruńska w kolorze brązowym. Napis jest dużych rozmiarów, zapisany stylizowaną czcionką, gdzie litery "p" i "k" w słowie "piernikarnia", jak i "s" i "k" w słowie "starotoruńska", zostały zapisane z dużej litery.

Z kolei w dniu 24 kwietnia 2018 r. do Urzędu Patentowego RP wpłynął sprzeciw wobec zgłoszenia znaku towarowego słowno-graficznego, wniesiony przez F. S. A. z siedzibą w T. (dalej także jako "wnoszący sprzeciw", "skarżąca" lub "spółka"). Jako podstawę prawną sprzeciwu skarżąca powołała art. 1321 ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej (tekst jednolity Dz. U. z 2020 r., poz. 776, dalej także jako "p.w.p."), wskazując, że dotyczy on wszystkich towarów, dla których został zgłoszony znak towarowy, w uzasadnieniu wykazując także na podobieństwo usług objętych wykazem znaku zgłoszonego z kl. 41, do usług zawartych w wykazie znaku wcześniejszego. Jako podstawę faktyczną wnoszący sprzeciw wskazał wcześniejsze prawa wynikające z ochrony znaków towarowych: