Wyrok WSA w Kielcach z dnia 30 września 2021 r., sygn. I SA/Ke 300/21

Ruch drogowy

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Mirosław Surma Sędziowie Sędzia WSA Magdalena Chraniuk-Stępniak (spr.) Sędzia WSA Danuta Kuchta Protokolant Starszy inspektor sądowy Anna Szyszka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 września 2021 r. sprawy ze skargi M. B. na decyzję Inspektor Transportu Drogowego z dnia [...] nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z [...] znak: [...] G. I. T. D. w W., po rozpoznaniu odwołania M. B., utrzymał w mocy decyzję Ś. Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego z [...] znak: [...] o nałożeniu kary pieniężnej w wysokości 2.000 złotych.

W uzasadnieniu powyższego rozstrzygnięcia wskazano, że w wyniku przeprowadzonej 17 maja 2019 r. i udokumentowanej protokołem kontroli drogowej pojazdu marki Renault o nr rej. [...], którym kierował skarżący, odpłatnie przewożąc pasażera z ul. [...] na ul. [...] w K., organ pierwszej instancji stwierdził:

- wykonywanie przewozu drogowego przez kierowcę, który nie posiada orzeczenia lekarskiego o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na stanowisku kierowcy oraz

- wykonywanie przewozu drogowego przez kierowcę, który nie posiada orzeczenia psychologicznego o braku przeciwwskazań psychologicznych do wykonywania pracy na stanowisku kierowcy.

Z tytułu naruszeń ujawnionych w protokole kontroli organ pierwszej instancji wydał [...] decyzję, od której strona wniosła odwołanie.

W wyniku rozpoznania odwołania organ drugiej instancji przywołał przepisy ustawy z 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz. U. z 2019 r., poz. 2140 ze zm.) dalej jako "u.t.d.", w szczególności art. 39a ust. 1, art. 39j ust. 1-3, art. 39k ust. 1-3, art. 39m, art. 92a ust. 1, 2, 7, 8 i 10 u.t.d. oraz lp. 4.2 i 4.3 załącznika nr 4 do u.t.d. określające w sposób sztywny wysokość kar pieniężnych za naruszenia przepisów tej ustawy.

Zdaniem organu odwoławczego z zebranego materiału dowodowego jednoznacznie wynika, że w dniu kontroli drogowej skarżący wykonywał przewóz osób we własnym imieniu oraz był osobą o której mowa w art. 92a ust. 2 u.t.d. Z okazanych przez kierowcę dokumentów oraz jego zeznań wynikało, że na dzień kontroli nie posiada ważnych orzeczeń lekarskiego i psychologicznego o braku przeciwwskazań zdrowotnych i psychologicznych do wykonywania pracy na stanowisku kierowcy. Pismem z 17 maja 2019 r. poinformowano stronę o możliwości przedłożenia ważnych na dzień kontroli ww. orzeczeń lekarskiego i psychologicznego celem uniknięcia odpowiedzialności za ich brak. Do dnia wydania decyzji strona nie przedłożyła ważnych badań - lekarskiego i psychologicznego.