Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 29 września 2021 r., sygn. II SA/Gl 484/21

Inne

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Andrzej Matan, Sędziowie Sędzia WSA Edyta Kędzierska (spr.), Asesor WSA Tomasz Dziuk, Protokolant Starszy referent Damian Szczurowski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 września 2021 r. sprawy ze skargi K. K. na decyzję Wojewody Śląskiego z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie wymeldowania oddala skargę.

Uzasadnienie

Pismem z dnia 25 marca 2021 r. K. K. (dalej jako: skarżąca), wniosła skargę na decyzję Wojewody Śląskiego z [...] r. nr [...], w przedmiocie wymeldowania. Decyzja ta zapadła w następującym stanie faktycznym:

W dniu 2 czerwca 2020 r., "A" Spółka Cywilna (dalej jako: "wnioskodawca"), złożyła wniosek o wymeldowanie skarżącej z miejsca pobytu stałego, Al. [...] w C. wskazując, że skarżąca nie zamieszkuje pod tym adresem od dłuższego czasu.

Po uzyskaniu wyjaśnień skarżącej oraz członków jej rodziny, a także mieszkańców budynku Al. [...] w C., Prezydent Miasta C. decyzją z dnia [...] r. nr [...], działając na podstawie art. 35 ustawy z dnia 24 września 2010 r. o ewidencji ludności (t.j.: Dz. U. z 2019 r. poz. 1397 ze zm. ), orzekł o wymeldowaniu skarżącej z miejsca pobytu stałego. W uzasadnieniu tego rozstrzygnięcia organ wskazał przede wszystkim, że ewidencja ludności służy rejestracji stanu faktycznego i nie może rozstrzygać o statusie prawnym danego lokalu czy jego sytuacji właścicielskiej. Ze zgromadzonego materiału dowodowego, w tym z zeznań ojca skarżącej wynikało, że skarżąca wraz z dziećmi od kilku lat zamieszkuje u ojca, a nie w lokalu przy Al. [...]. Z informacji uzyskanych od innych lokatorów tego budynku wynika, że skarżąca nie mieszka w tym lokalu od kilku lat. W tej sytuacji organ I instancji uznał, że zasadne było wydanie decyzji o wymeldowaniu.